Bütün vatandaşlar paraya değil, şerefe, şana, namusa tapmalıydılar.
O zaman para değerini yitirir, esnaf şerefi, şanı makbul tutar, zamanla da şeref, şan, namus paranın yerini alırdı ki, 'cahil halk' para kazanmaya değil, şeref, şan kazanmaya bakar, millet topyekûn şeref şan ve namus sahibi olurdu. Bu da bütün vatandaşların 'çelik bilek, tunç yürekli olmalarını sağlar, bu sağlanınca da düşmanlar ürker, yurda saldırmayı göze alamazlardı.
Sayfa 131Kitabı okudu
·
43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.