Leyla
Nəm gözlərlə o, mənə baxdı. Bir an sonra bir birimizi qucaqladıq. Mənə elə gəlirdi ki ,bu dəqiqə özümdən gedəcəyəm. Sonra isə ağladıq, ağladıq, ağladıq. Anam gözlənilmədən mənibkənara itələyib : " Sən, həqiqətən də, osan?"- pıçıldadı. Əli ilə boğazımdakı əməliyyat çapığına toxundu. Nahamarlığı hiss edəndə rahatlamış şəkildə güldü.
Sayfa 229Kitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.