Kraliçenin Pireleri kitabında şöyle diyordu:
"Bir de de ki; sakalları ıpıslak olana kadar ağlayan bir peygamberleri vardı. Bir parça onur, bir parça merhamet işte o kadar."
Tarık Tufan
Ben ise
Üşüyorum.
Bizi ısıtacak bir çift gözyaşımız kaldı anca geriye.
Kalbimiz kuraklıkla yüz yüze, kaynağımız çekildi, kıyılarda kalan saf duygularımız rant kurbanı. İsyanımız boyumuzu aştı, gözümüzün yaşı da sakalımız gibi kesildi, bir damlanın sıcaklığına hasret kaldık; hasretimiz arttıkça da yabancılaştık. Asla bir peygamber sakalı kadar dolamadık.
