Ait olduğu yerden uzaklaşarak sona eren Düşünme, bu boşluğun yerini xexvr haline gelerek doldurur; böylece Düşünme bir öğretim aracı olarak kendine önce okulda daha sonra
da kültür hayatındaki faaliyetlerde geçerlik kazandırır. Felsefe de yavaş yavaş en yüksek sebeplerden hareket eden bir açıklama tekniği haline gelir. Artık düşünülmez de, "felsefe" yapılır.
Bu tip uğraşıların rekabetlerinde bunlar kendilerini kamuoyunda bir -izm olarak gösterirler ve birbirleriyle yarışırlar. Bu tip başlıkların hakimiyeti tesadüfi değildir: bu hakimiyet her şeyden önce Yeniçağ'daki kamusallığın kendine özgü zorbalğında yatar. "Kişiye özel" olmak, henüz özce, yani özgür insan olmak anlamına gelmeyip sadece kamusal olam yok sayarak kendini katılaştırmaktan ibarettir. Bu, kamusal olana bağımlı bir red olarak kalmaktır ve boş bir geri çekilmeyle beslenir.Böylece istemeden de olsa kamusallığın kölesi olduğunu kanıtlar. Öte yandan kamusallığın kendisi ise metafizik olarak belirlenmiştir çünkü o, öznelliğin hakimiyetinden çıkan ve Varolanın Açıklığını her şeyin koşulsuz bir nesneleştirilmesine yetkili kılan bir mekanizmadır. Böyle olunca dil, trafik güzergahlarında aracılık hizmetine başlar; bu yollarda herkesten herkes
için birömek bir ulaşılabilirlik olarak nesneleştirme, her türlü sınır gözardı edilerek genişler durur. Böylece dil, kamusallığın zorbalığının boyunduruğuna girmiş olur. Bu diktatörlük neyin
anlaşılabilir, neyin anlaşılamaz olduğuna ve reddedilmesi gerektiğine önceden karar verir
Sayfa 9
·
47 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.