Fikrimcə, Zweigin ən axıcı kitablarından birisi idi. Bunun bir neçə səbəbi var. Birincisi, digərlərinə nisbətən daha qısadır. İkincisi, süjet yad deyil, bir qadının sevgisi üzərində qurulub. Mən sevginin gücünə, müqəddəsliyinə inanan biri olsam da, bir qızın uşaq yaşlardan xəstəlikli dərəcədə birinə bağlı qalmasının, ömrünü həsr etməsinin romantik
