Doğrusu düşünmek için bütün bir imgeler bagajını peşimizden sürükleyemeyiz. Nesneleri özelliklerine göre basit kısaltmalarla, elimizin altında bulunan ve sözcüklerden başka bir şey olmayan göstergelerle sınıflandırırız. Biliyoruz ki, ne zaman istersek, özel imgelerin zihnimizden fırladığını (tıpkı üzerlerine bir damla su damlattığımızda yüzlerce kurumuş rotiferanın birden canlanması gibi) görmek için dikkatimizi bir anlığına göstergeye odaklamamız yeterli olur. Hislerimiz için de aynı şey söz konusudur. Onlar düşünce açısından hantal, engelleyici, üstesinden gelmesi zor şeylerdir: Gündelik kullanımda onların yerine basit, kullanışlı göstergeler olup temsil ettikleri hisleri zihnimizde çağrışım yoluyla uyandıran sözcükleri kullanırız.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.