“Kimse bakmıyordu ona. Varlıkla yokluk arasında bir yerde o da yürüyor, elindeki bu tek eyleme sıkı sıkı yapışıyordu. En iyi bildiği işi yapıyor, basıyor, belki bir tek böyle bağlı kalıyordu yaşama. Attığı her adımda bastığı yol da içinden geçiyordu sanki; kendine varıyor gibi. Böyle.”
Sayfa 107Kitabı okuyor
·
8 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.