Karanfillerden biri.
Kokusunu bilemiş, kızgınlıktan morarmış gözlerini belertip duruyor. Besbelli burnundan soluyor. Sesimi çıkarmayınca üsteliyor:
-Sen daha dur. Başına neler gelecek . Otur bekle, parmağını kıpırdatma.
-Ben aciz bir adamım, beli bükülmüş bir adam.
-Eeeee...
-Ne yapabilirim ki ?
- Mızmızlanma, hadi kalk, ezan vakti yaklaştı, minareye çık da şöyle bir ezan oku.
-Okuyorum ya! Her zaman okuyorum.
-Bizden başka sesini duyan yok , kim bilir nasıl okuyorsun?
........................
-Ciğerini parçala, gözlerinden kan akıt, sesini değil kendini havaya savur.