''Ben açık konuşurum köroğlu. Açıkça da gönlümü söylerim. Senin şimdiki yaptğını da hiç beğenmedim ve de sana yakıştıramadım. Biz yıllar yılı birbirimize hasret olalım da sonra şu dağ başına gelelim de, sen beni bu pınarın başına koyasın da gidesin atınla uğraşasın. İki dakka otursan da hoş beş etsek de öyle atına baksan olmaz mıydı? Kalbimi çok kırdın köroğlu. Bunu senden beklemezdim. Yiğit olan yiğide, sevdiğine yoluyla yordamıyla davranmak düşer. İnsan olmadıktan sonra güzel göz, güzel kaş, sırım gibi boy herkeste var. İnsan dediğin yüreğiyle, inceliğiyle insan olmalı. Sen eskiden böyle değildin. Bu dağlar seni yabancılaştırmış. Korkarım ki yabanıl kurtlara döneceksin.''
Sayfa 75Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.