HAN DUVARLARI
-Osmanzade Hamdi Bey'e-
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
İlk sevgiye
Zamanın vicdansızlığı ne bela şey. Alıp götürüveriyor her şeyi. Güzel ya da çirkin. Unutulmaz ya da geçici. Fark etmiyor hiç. Serhan Ergin, "Gelmedin. Kayboldun, yok oldun. Bulamadım seni. Yıllar geçti. Fotoğrafın bile yoktu bende, zamanla yüzün silinmeye başladı belleğimde." der ve ekler: "Zaman geçtiği her şeyi un ufak ediyor,
Aliye
İpsiz sapsız bir yer burası. Ama insanları öyle değil. Görülmeyen iplerle birbirlerine bağlanmış gibi hepsi sanki. Nereye çekersen iplerini, hepsi birden oraya hareket ediyorlar... İplerinin başındaysa televizyon kutularıyla bastırılmış, son kullanma tarihleri geçmiş kokuşmuş zihniyetler var. Karşıdan karşıya dahi üç kere sağa bakıp geçerler yani,
Görünen köy klavuz ister mi?
Yalana karşı söyleyene tavrım. ..
İstemez tabii ki. Yalan söylese ne oluurr, söylemese ne olur. ..
Duvduvani
@Deerstalker
·21 Nisan 15:36
Yeter ki inandırsınlar.
Sanata karşı saygım sonsuz. ..
Tüü! Hüüp!
“Şimdi ben buraya neden çıktım. Niçin çıktım? Nasıl çıktım? Bunu izaha gerek yok. Gördünüz, yürüdüm çıktım! Ama, çıkmamış da olabilirim. Çıkmışsam çıkmışımdır, çıkmamışsam çıkmamışımdır. Görünen köy... Uzakta değildir. Buraya çıktık da sonradan çıkmadık mı dedik? Bunlar bi takım uydurma laflardır... Sahi ya ben buraya neden çıktım? Kim çıkardı lan beni buraya?!”
Vicdanlarınızı birilerini kötü kalıbına sokarak rahatlatmaya çalışmayın
Çünkü görünen köy kılavuz istemiyor
Harun Ateş