İç dünyası zengin bir insan,her şeyden önce acı çekmemeye,kendini ihmal etmemeye,dinginliğe ve kendi başına kalmaya yönelecektir,yani sakin,alçakgönüllü ama olabildiğince engellenmemiş bir yaşam arayacaktır ve buna göre,sözümona insanlarla çoğu tanışıklıklarından sonra,kendi köşesine çekilmişliği ve hatta,büyük bir kafaysa eğer,yalnızlığı seçecektir.Çünkü bir kimse kendinde ne çok şeye sahipse,dışarıdan o kadar az şeye gereksinir ve ötekiler de o denli az onun olabilirler.
Kendini boşuna harcamış olur insan,
Dilediğine erer de sevinç duymazsa.
Yıktığın hayat kendininki olsun daha iyi,
Yıkmakla kazandığını şey kuşkulu bir mutluluksa.
Büyümemiz için bize gereken gerçekliktir, insan erdemini ya da kötülüğünü aşan bir bütünlüktür. Bilgiye, kendimizi bilmeye ihtiyacımız vardır. Kendimizi ve gölgemizi görmemiz gerekir.
"İnsan sevmeye başlayınca yaşamaya başlar." demiş Shakespeare
"Yaşamak çok nadir rastlanan bir şeydir, çoğu insan sadece var olur." diye eklemiş Oscar Wilde :)