İnsanları (ki özellikle kadınları) dmden rahatsız etmemeniz gerektiğini anlamanız için daha kaç kitap okumanız gerekiyor ki? Ya da okuduğunuzu söylediğiniz o tüm kitapları sahiden okudunuz mu? Eğer o kitapları okuduysanız, okuduklarınızı hiç mi anlamıyorsunuz? O kokuşmuş zihinlerinize hiç bir cümle mi etki etmiyor yoksa? Eğer tüm bu sorulara kendinize göre makul cevaplar verebiliyorsunuz eğer adını sanını hiç duymadığınız, daha önce dünyada yaşadığını bilmediğiniz insanlara "selam,tanışalım mı,nasılsın,rahatsız ediyorum ama, umarım rahatsız etmiyorum.." gibi cümleler kurmamanız gerektiğini bilirdiniz.İnsanlar (ki yine özellikle vurgulamak gerekirse kadınlar) mesajlarınıza cevap vermeyebiliriz,görmezden gelebiliriz belki evet ama neden sizin gereksiz mesajlarınıza maruz kalalım ki? Siz neden azıcık kafanızı kullanıp yazmamayı öğrenmiyorsunuz? Öğreneceksiniz ama.Er ya da geç. Her yeri kendi zihniyetleri gibi bataklığa çevirmeye çalışan herkesten tiksiniyorum.
#kadın #insan #dm #mesaj #önemli #alıntı #1000kitap
"Hayatta kalıplar var... Ritimler. Bir hayatta kendimizi köşeye kısılmış hissettiğimizde, hüznün, trajedinin, başarısızlığın ya da korkunun, tek bir varoluşun ürünü olduğunu düşünmek çok kolay. Yalnızca yaşamanın değil, belli bir şekilde yaşamanın sonucu olduğunu düşünmek. Demek istediğim, acıya karşı bağışıklık kazanmamızı sağlayacak bir yaşam tarzı olmadığını anlasak, her şey çok daha kolay olurdu. Mutluluğun doğasında acının da olduğunu. Biri olmadan öbürünün de olmayacağını. Tabii ki farklı düzeylerde ve miktarlarda. Ama hiçbir hayatta sonsuza kadar saf bir mutluluk içinde olamayız. Öyle bir hayat olabileceğini düşünmek ancak yaşadığımız hayattaki mutsuzluğumuzu büyütmeye yeter."