Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
304 syf.
7/10 puan verdi
Veba metaforunu kullanarak terk edilmişlik duygusunun, uzun vadede karakterleri güçlendirecekken içini boşaltmaya başlamasını; fiziksel ve moral açıdan güçsüz kalmanın acısını; uzun,karışık cümlelerle betimleyen ve bunları müthiş benzetmelerle destekleyip aktaran bi roman.
Gelgelelim yazar konunun suyunu öyle bir sıktı ki son bölümler benim için adeta eziyet oldu.Bi Fahrettin Koca'yı radyoya çıkartıp günlük vebalı sayısını açıklatmadı kaldı sanki Korona kapanmalarını tekrar yaşadım. Tavsiye eder miyim ben de kararsız kaldım. Okuyup kararı kendiniz verin :)
Kitabın adı: Kelebeğin Günlüğü
Yazarın adı:Bilal Civelek
Sayfa sayısı:311
Kitabımızın kahramanı Çağla babasıyla yaşamaktadır. Annesi öldükten sonra baba hayata küsmüştür eve kapanmış. İşi gücü bırakmış kendini içkiye vermiş. Çağla okula gidiyor geldikten sonra ev işi temizlik yemek derken yorgun ve yoğun şekilde günler geçer okul biter Çağla tasarımcı olur. İşe başlar baba içkiyi bırakır.
Gel zaman git zaman derken bu seferde Çağlanın teyzesi hastalanır. Kanserdir. Hastanede Çağlanın mahalleden arkadaşı Devrimle karşılaşır. Devrim aylak işsiz güçsüz biridir. Teyzemiz öleceğini malını mülkünü neyi var neyi yoksa Çağlayan bırakacağını söyler ve Devrim Çağlay'a evlilik teklif eder ve evlenir tabiki sevgiden değil mal mülk için .
Çağla birgün düşer ve kafasını çarpar bir yıl kendine gelmez öldü deyip morga götürülürken kendine gelir ve yaşam devam eder peki bu arada Devrim nerdedir teyze öldü mü????
Yazarı suçlamıyorum asla, kitabın buram buram kalitesizlik koktuğunu bildiğim halde okuyan bendim. Benim hatam.
Aklı s*kini düşünmekten başka hiçbir şeye basmayan, arka zekalı bir adam. Ve yine zerre aklı olmayan, aptal, mal ve daha da fazlasını saydırabileceğim güçsüz bir kadın karakteri. Ya senin neden hiç iraden yok? Ya sen nasıl salak bir
Bir anne evladını bulmak için çaresizce çare arayan mücadele eden pes etmeyen her şeye göğüs gerecek cesaretlilikte, güçlü bir kadın: Vera
Kitabı okurken merak duygumuz sürekli tetikte olacak ve siz bir sonraki sayfaya ulaşmak için ara vermeden okumanızı sürdüreceksiniz. İncelemelerimde kurgudan ziyade kitabın ana teması ve kelimelerin arkasında yatan anlamı bulmaya fark etmeye her zaman merakın olmuştur. Bu yüzdendir ki kitabın neden yazıldığı? Okuyucuya ne kattığı üzerinde durmuşumdur. Kitabın ana teması kadındır. Kadının çaresizliği, yoksulluğunu konu almaktadır. Kadın amaçlarının peşinden gidecekken ona yol vermemelerini okumaktayız. Kimilerinin kadını güçsüz, değersiz, ihtiyaçlarını giderebilecek bir robottan ibaret sayan bir dünyada, aslında olanın aksine kadın; mücadeleci, güçlü, ebedi ve ezeli süreçte umutlu bir varlıktır.
Her insanın hayatında kendisini güçsüz hissettiği anlar mutlaka vardır. Kafka bu kitabında romandaki karakterin, Gregor'un kendi ailesi için yaptığı fedakarlıkların ardından yaşadığı bazı sıkıntılardan dolayı depresyona girmesinden sonra kendisini aciz hissettiği bir süreci kendisini bir böcek olarak tasvir ederek anlatıyor.
Öyle ki o çalışırken ailesi için planladığı onlarca hayal varken, depresyona girdikten sonra ailesinin onun hakkında tam zıttını düşünmesi, onu bir fazlalık gibi görmesi, hatta imha edilmesi gereken bir yaratık olarak düşünmesi çok trajik..
Düş de gör derler ya. Tam bu durumu anlatıyor aslında. Siz çalışıp ailenize bakarken sizden iyisi yoktur, ama güçsüz düştüğünüzde külfet olursunuz. Insanoğlu böyle vefasızdır işte. Kıymet bilmez, yaptıklarınızı bir çırpıda unutur, fedakarlıklarınız onlar için değersiz olur.
Geçmişte onlar için yaptığınız herşey siz bu dünyadan göçtükten zihinlerden silinir ve herkes yeni bir hayat kurmak için yoluna devam eder. Siz ise yaptığınız fedakarlıklarla, verdiğiniz tavizlerle kalırsınız.
Ah Gregor... Sana üzüldüm doğrusu. Yaşadığımız gerçek hayatta da senin durumunda olan o kadar çok insan var ki bu gerçekten çok üzücü..
Öncelikle yazarın kendisini yıllardır takip ettiğimi ve büyük bir fanı olduğumu bilmenizi isterim.
Kitabına gelecek olursak, beğendiğimi söylemek zorundayım, hatta o kadar güzeldi ki yer yer bilincimin kapandığını anımsıyorum. Beğenmeyenler beğenmesin, haters gonna hate... Kitap tam bir şaheserdi bana göre, çünkü elimden bırakamadım resmen. Victoria ne yapacak, ne edecek diye gözüme uykular girdi! Betimlemeleriyle olsun, kurgusuyla olsun, karakterleriyle olsun her şey muazzamdı. Victoria kesinlikle her şeye mızmızlanan, güçsüz, ezik bir karakter değildi. Hele William... Öff hüüpp diye içine çek beni be yiğidim bee! O neydi bee, heyytt beee!
Kurgu hakkında söylemek istediğim bir şey yok zaten, ne kadar mükemmel ve unique olduğunu benim gibi okuyanlar çok iyi bilir. On numara beş yıldız. Kitaba gerçekten doyamadım. Devamını iple çekerken, dört gözle bekliyor olacağım.
Ya sen çok güçlü bir karakterdin Victoria, seni okurken ağzım göğsüme kadar düştü her defasında. Herkesin babasının çocuk katili olduğunu yüzüne vurmasına rağmen, "Babam çocuk katili olabilir ama ben aile katili olmayacağım!" diyerek babasını savunan koca yürekli kız seni. Hele William ile aralarındaki ilişki... Ben de istiyorum ya! Bu kadar içten, yüzeysel olmayan ve tamamen gerçeklikten uzak bir ilişki her genç kızın hayalidir. Erkek gibi erkekti. Aralarındaki enerjiyi kitaptan iliklerime kadar hissettim. Öff, düşününce yine bir titredim.
Kelimeler kifayetsiz...
Harika...
