Ayrılık zorla koparılmak demek değilmiş. Ayrılık; parçalarından ayrışmak, başka bir yönde yol almak demekmiş. Ayrılığın acısı sevgiden değil, içimize çöreklenmiş alışkanlıklarımızdan geliyormuş meğer.
Sayfa 308Kitabı okudu
Devlet baba değil de ana olsaydı her şey çok daha düzgün işlerdi. Çünkü analar, babalardan daha merhametlidir çocuklarına karşı.
Sayfa 300Kitabı okudu
Daha ne kadar beni üzmene izin verebilirim? Benliğim yitip gidene kadar mı?
Ne umarsızca sevilmeden sevmeye ne de önünden görülmeden geçip gitmeye... Aşkın tadı hoştu, acısını tadıncaya kadar. . .
Her mutluluğun ardından bir hüzün gelmek zorunda mıydı şu hayatta?
“Bir kadının elinden hayallerini almak, bir kaplanın yanından yavrusunu almak kadar tehlikelidir.”
-Aldous Huxley
Sayfa 272Kitabı okudu
"Göz bebeğim," diye fısıldadı "sen gönlüme düşmeden önce peygamber efendimizin eşi Hz. Ayşe'ye niye böyle dediğin anlamazdım, şimdi anlıyorum."
Yüzümü avuçları arasına alıp"sen hiç ayn-ur rıza ile baktın mı?"dedi. Safça "O ne ki?" diyebildim Kusur görmeden muhabbet ile bakan göz demek."
Kendini etrafındakilerden akıllı saymak, en büyük aptallıktır.
Sayfa 181Kitabı okudu