Seni ruhum yok olana dek seveceğim.
Sayfa 260Kitabı okudu
Isınan havalarla ve çiçek açan ağaçlarla gelen bahar ruhuma da etki etmişti.
Sayfa 259Kitabı okudu
Acılarım azalmış, yaralarım kabuk bağlamıştı...
Sayfa 259Kitabı okudu
Eski hayatıma dönebilirdim ama tam anlamıyla eskisi gibi olamazdım. Vücudumuzdaki basit bir yaraya benziyordu bu, farkı yarının ruhuma açılmış olmasıydı. Nasıl taze yara, kanar, acır sızlarsa bu da öyleydi. Sevenlerimin sarıp sarmalaması bana ilaç olmuş acımı hafifletmişti. Her yara gibi zamanla bu da kapanacaktı ama ardından bir iz bırakacaktı ve ben o izi her gördüğümde yaram sızlayacaktı. Eskisi gibi acımayacaktı ama asla kendini de unutturmayacaktı. Çektiğim acılar yüreğimde saklı kalacaklardı daima...
Sayfa 257Kitabı okudu
İnsan sevdiği birini kaybedince yarasını saran geride kalan sevdikleri oluyordu.
Sayfa 255Kitabı okudu
Gözyaşı biter miydi? Benimkiler bitmişti. Ağlamaktan boğazım yanmıştı ama içimdeki yangının yanında köz kalırdı...
Sayfa 254Kitabı okudu