İşi latifeye dökecek olursak, kentimiz uyanıp kendine gelmesi için bir at sineğine ihtiyaç duyan, soylu ama iri ve hantal bir ata benziyor. Bana öyle geliyor ki Tanrı beni hiç ara vermeden peşinizden koşarak her birinizi uyandıracak, nasihat edecek ve azarlayacak bir at sineği olarak kendin başını sarmış. İşte Sokrates’in bahsettiği o at sineğiyim ben “
Sayfa 206Kitabı okudu
İntikam eskir ama asla yaşlanmaz.
An
Gelecek için kaygılanarak bu anı da heba etme. Sonuçta tek gerçek zaman şimdiden ibaret. Ne geçmişe dönebiliriz ne de geleceğe gidebiliriz. Gelecek geldiğinde zaten bugün olmuş demektir çünkü.
Sayfa 240Kitabı okudu
Anılar Tekrar Etmez
Bana kalırsa anıları asıl güzel kılan, eşsiz olmaları. Bir daha bu an, tüm şartlar böyleyken asla tekerrür etmeyecek. Sırf bu yüzden bile ölümlü olmanın bize verilmiş bir hediye olduğunu düşünürüm hep.
Sayfa 244Kitabı okudu
Benliğin Yok Oluşu
Daha ne kadar beni üzmene izin verebilirim? Benliğim yitip gidene kadar mı?
Sayfa 212Kitabı okudu