Ay vuruldu, gül solduruldu,
Göğündeki mavi çalındı diye
yanaklarında yaşlar,
Kapkara yanan güneşin gamzelerine vurgun,
Bir gümüş serçe ağlar...
Bu kadar kolayca mahvolabilen insanlık ve dünya için ağlıyordum!
Zihnimdeki acı dolu hatıraların olduğu kısımlara sınır çekmiş, o duvarları yalnızlığımla sağlamlaştırmıştım.
Kuşlar Konacak Dal İster Bu Mavi Gezegenden
-kapkara yanan güneşin gamzelerine vurgun
bir gümüş serçe ağlar
yanaklarında yaşlar-
Sen aptal falan değilsin. Sadece gençsin ve bu dünyanın kötülüğüne karşı tecrübesizsin. Belki de senin ne kadar masum olduğunu gördü. Sana duymak istediklerini söyledi.
Karanlıkları ancak sevginin ışığı aydınlatabilir...
Ve işte o an, birini kalbinde yaşatmanın türlü yolları olabileceğini anladım.
Kırık bir kalp ne derece düzgün atabilirdi ki?
İnsanların bu kadar zalim olabileceğini bilirken dünyayı nasıl iyi ve güzel bir yer olarak görebilirdim ki?
Bazen hayatın temelleri bize çok zayıf görünüyor olabilirdi ama belki de bu hassasiyet sebebiyle onun üzerine titriyorduk. Belki de içten içe hayatı sevdiğimiz için onu kaybetmekten bu kadar korkuyorduk.
Kişilerin kendi türlerine karşı işledikleri insanlık dışı suçların faili olabildikleri bu dünya nasıl bir yerdi?
Günaydınn...
Ay vuruldu, gül solduruldu,
Göğündeki mavi çalındı diye
yanaklarında yaşlar,
Kapkara yanan güneşin gamzelerine vurgun,
Bir gümüş serçe ağlar...
-ay vuruldu, gül solduruldu,
göğündeki mavi çalındı diye
yanaklarında yaşlar
kapkara yanan güneşin gamzelerine vurgun, bir gümüş serçe ağlar-
Bazen en iyi saklanma yöntemi göz önünde olmaktı.
Sayfa 99Kitabı okudu
Karanlıkları ancak sevginin ışığı aydınlatabilir..