"Bir roman düşünün ki asıl anlattığı, tek bir satırında dahi geçmeyen duygular, umutlar, hayal kırıklıkları, özlemler olsun."
Şüphesiz eseri çok güzel özetleyen bir cümle olmuş bu.
Başuşağın yeni işvereninin bir tatil yap tavsiyesiyle, eski kahyalarını ziyaretle sonuçlanacak bir gezisini anlatıyor kitap.
Bu yolculuk geriye dönük bir yolculukta olacak aynı zamanda.
Hatıralarının üzerinden geçerken ömrünü nasıl geçirdiğini, ideallerini, meslek anlayışını, duygusuzca ifade edilmiş yoğun duygularını yaşatıyor okuyucusuna.
Duygular, umutlar, hayal kırıklıkları, özlemler yok güncesinde. Ama onları acı bir şekilde hissetmek kuşkusuz daha çarpıcı olmuş.
Duygularını kaleme dökmüyor evet. Bu yüzden her okuyucusunda belki farklı yorumlara açık bırakıyor.
Ömür geçip gidince, geriye dönüşte kendine ait bir hayatı olmadığını görmek ne acı bir tecrübe olsa gerektir.
Kitap boyunca savunduğu değerleri tek bir satırla nasıl da yıktı.. bunun şokunu ve acısını çekiyorum şuan.
Faydalı, kaliteli bir eser kesinlikle.
İnsanın hayatını, bakış açısını, düşüncelerini sorgulatacak düzeyde. Ve bunu çok yalın bir şekilde yapıyor.
Etkilendim. Okuyunuz.
