Güç bela , kendim için yazıyorum. Ne dün yazdıklarımı bugün okuyacağım ne de bugün yazdıklarımı yarın. Sadece ellerim hareket edebildiği için yazıyorum, kafamdaki düşünceler kendiliğinden akıyor.
Koltukları aşağı itince ne kadar yumuşak olduklarını anladık, hani imparator bile oturabilirdi bu koltuklara. Günün birinde annem de böyle bir koltuğa otursa ne güzel olurdu..
Bir tartışma çıktı mı, kocasını konuştuğuna pişman ediyor, sonra gönlünü almak için çoraplarını canla başla yamamaya ya da yemeğini hazırlamaya koyuluyordu.