İslâmiyet’te âlem: korku, yasak, günah nedeniyle değil, aşk nedeniyle oluşmuştu. İnsan, lanetlenmiş de değildi. Tersine, Allah, meleklerine ‘Yeryüzünde kendime bir vekil yaratacağım,’ diye seslenmiş, yarattığını bilgilendirmiş, sonra da meleklere, ona secde etmelerini buyurmuştu. (...) Daha sonra da insanı ‘özgür iradesi’ne emanet eder,” (..)