Merhaba yavrum. Ben annen. Şu an sen yoksun. Belki hiçbir zaman da olmayacaksın bilemiyorum orasını. Ama ben sana yazıyorum. Annen böyle işte hep yazar yavrum. Belki bir gün okursun sen de. Bugün 17 yaşındayım. Eh bir daha 17 olup sana bir şeyler yazamayacağım ya sonuçta...
Acaba bunu okuyacak mısın? Okuyorsan şu an kaç yaşındasın? Baban kılıklı biri misin, hoş baban hangi kılıktaki.. :D (muhtemelen şu an bir kız için yanıyordur ya da YGS kasıyordur yavrum. Umarım okurken YGS de ne? Dersin. Ay hadi inşallah, siz daha güzel bir Türkiye'de okuyun yavrum.)
Babana ne kadar benzesen de bir parçamsın sen benim. Yanında olamazsam, ola ki toprak üstünde değilsem ve sana bu satırlar sana ulaşırsa şunu bil ki annen hiç bir zaman Vazgeçmedi. Sen de VAZGEÇME!
Umarım benden aldiğın genle ömrün boyunca okur, izler, yeniliklere açık olur, araştırır ve de herkesin iyiliği için çalışırsın. Ben senden doktor olmani istemiyorum. Ben senden hukuk oku da demiyorum . Mutlu ol yavrum sen. Soranlara: "Büyüyünce de Mutlu olacağim ben", de. Hep bir tebessümle gez. Ben sana yazarim arada, sırada bir yerlere... (anneannen geldi bak odama dur yarim kesmek zorunda kaldim :D :))
..
Seni seviyorum. Seni tanımadan, görmeden, sesini daha duymadan çok seviyorum.
İyiki var olacaksın. Var olursan sana yazilan bu satirlarin bir gün sana ulaşmasini temenni ederim.
Kendine daima iyi bak...
Her an'ın, her duygunun; sevmenin, üzülmenin, nefret etmenin, aşık olmanın her şeyin tadini çikar!
.
Annen
11.08.2017
Geleceğe mektup volume:1