İnsan ne yapabilir ki zamana? Hüznün, insan yüreğinde mayalanarak saflaşmak gibi bir tabiatı vardı. Saflaşmak, arileșmek sadece hüzün ırmağında yıkanmaklaydı. Neşeli günler, arkalarında bıraktıkları bir tortudan başka neydi ki!
“Tuzaktan uzağa kaçamayız.
Kader oku fırlamış bir kez,bize gelmededir.
Ok bizi bulacaktır oğul;ama burada,
ama başka yerde...
Bizler,yaşamaya,nefes alıp verdiğimiz
anları uzatmaya meyilliyiz.”
Bir padişahın cisminden evvel bir ismi olmalı. İsmi dosta güven düşmana korku salmalı. Baykuşlar onun ismini duyunca korkudan tüneklerinden çıkamamalı.
Bu iş, kişisel çıkar ve garaz eseridir. Vatan ve milletin menfaati diye boşuna kıvranıp durmayın. Bütün bu işler hep o ahlaksız adamın kişisel çıkarlarının eseridir.