Franz Kafka babasına karşı duygu ve düşüncelerini hiçbir zaman yüzüne söyleyemediğinden 36 yaşındayken babasına hitaben bir mektup yazar ancak bu mektubu kendisine gönderememiştir..Babasına olan duygularını kağıda döken Kafka babasınız oldukça sert bir şekilde eleştirirken aslında kendisini de eleştirmiştir.Babasını son derece öfkeli, herkesi küçümseyen,otoriter,duygularını göstermeyen ve kendisini sürekli aşağılayan biri olarak anlatmış bundan dolayı da babasına öfkesini çok açık bir şekilde dile getirmiştir.Aslında kendisini de babasıyla olan ilişkisinde birçok noktada suçlamış olan Kafka mektubunun bir bölümünde babasının farklı bir kişilikte olması durumunda bile kendisinin aynı ketumlukta olacağından bahsetmiş.
Babaya bu kadar öfkeliyken herkes için çok normal karşılanacak bazı ufak detaylar aslında Kafka'nın baba hasretini de gözler önüne sermektedir.Bunu şu paragraflardan çok daha net anlamaktayız.
"Mesela eskiden sıcak yaz günlerinde öğlen vakti yemekten sonra seni mağazada yorgunluktan dirseğini tezgaha dayamış biraz kestirirken gördüğümde; ya da Pazar günleri kan ter içinde yanımıza yazlığa geldiğinde; ya da annem ağır hastalık geçirdiğinde kütüphaneye tutunup sarsılarak ağladığında; ya da geçirdiğim son hastalık sırasında usulca yanıma, Ottla’nın odasına gelip, ama eşikte durup beni görebilmek için yalnızca boynunu uzattığında, ama saygıdan yalnızca elinle selam verdiğinde böyleydi. Böyle zamanlarda yatağıma uzanıp mutluluktan ağlardım ve şimdi bunları yazarken yine ağlıyorum."
Kafkayı ve yazmış olduğu eserleri daha iyi anlamak için bu kitaba öncelik vermenizi tavsiye ediyorum.
