"Haklı olan kim bu kargaşada?
Ateş ve su, yaşam ve ölüm, irin ve şiir
Ucu bucağı olmayan bu çığlıgın
Ortasında nasıl barışılabilir?
Anlamak isterim, hangi yasa
Bir beşikle bir darağacını
Aynı ağaçtan, ne adına varedebilir?"
Ahmet Erhan
Haklı olan kim bu kargaşada?
Ateş ve su, yaşam ve ölüm, irin ve şiir
Ucu bucağı olmayan bu çığlığın
Ortasında nasıl barışabilir?
Anlamak isterim, hangi yasa
Bir beşikle, bir darağacını
Aynı ağaçtan, ne adına varedebilir?
Sayfa 219Kitabı okudu
Haklı olan kim bu kargaşada?
Ateş ve su, yaşam ve ölüm, irin ve şiir
Ucu bucağı olmayan bu çığlıgın
Ortasında nasıl barışılabilir?
Ahmet Erhan
Gülşiir
Gece yarısı, karanlık bir bozkırda
Işıklar içinde akan bir tren kadar yalnızım
İçinde onca insan, içinde dünya ...
Soluk soluğa, demirden bir ırmağa mahkum
Ve bilmeyen sonsuzluk nedir.
Haklı olan kim bu kargaşada?
Ateş ve su, yaşam ve ölüm, irin ve şiir
Ucu bucağı olmayan bu çığlığın
Ortasında nasıl barışabilir?
Anlamak isterim, hangi yasa
Bir beşikle, bir darağacını
Aynı ağaçtan, ne adına var edebilir?
Sorular sormak için geldim şu dünyaya
Yaşım acıların yaşıdır
Boynumu üzgün bir çiçek gibi kırıp da
Yollara düştüğümde, başımda deniz köpüklerinden
Ya da sabah yellerinden bir taçla
Yürüdüğüme inanırdım - yanılırdım
Geceyi günle, acıyı sevinçle kardığım
Bu söylencenin bir yerinde durakladım
Ve anlatmadım, konuşmadım bir daha.
...
Sayfa 219 - karmak: karıştırmakKitabı okudu
Geceyarısı karanlık bir bozkırda
Işıklar içinde akan bir tren kadar yalnızım
İçinde onca insan, içinde dünya...
Soluk soluğa, demirden bir ırmağa mahkum
Ve bilmeyen sonsuzluk nedir.
Haklı olan kim bu kargaşada?
Ateş ve su, yaşam ve ölüm, irin ve şiir
Ucu bucağı olmayan bu çığlığın
Ortasında nasıl barışabilir?
Anlamak isterim, hangi yasa
Bir beşikle, bir darağacını
Aynı ağaçtan, ne adına varedebilir?
Gece yarısı karanlık bir bozkırda Işıklar içinde akan bir tren kadar yalnızız
İçinde onca insan, içinde dünya
Soluk soluğa, demirden bir ırmağa mahkum
Ve bilmeyen sonsuzluk nedir,
Haklı olan kim bu kargaşada
Ateş ve su, yaşam ve ölüm
Ucu bucağı olmayan bu çığlığın ortasında nasıl barışılabilir..🥀
Geceyarısı, karanlık bir bozkırda Işıklar içinde akan bir tren kadar yalnızım içinde onca insan, içinde dünya... Soluk soluğa, demirden bir ırmağa mahkum Ve bilmeyen sonsuzluk nedir, Haklı olan kim bu kargaşada? Ateş ve su, yaşam ve ölüm, irin ve şiir Ucu bucağı olmayan bu çığlığın Ortasında nasıl barışılabilir? Anlamak isterim, hangi yasa Bir
Geceyarısı ,karanlık bir bozkırda ışıklar içinde akan bir tren kadar yalnızım içinde onca insan ,içinde dünya…Soluk soluğa ,demirden bir ırmağa mahkum. Ve bilmeyen sonsuzluk nedir ,haklı olan kim bu kargaşada ?Ateş ve su ,yaşam ve ölüm ,irin ve şiir. Ucu bucağı olmayan bu çığlığın ortasında nasıl barışabilir ?Anlamak isterim ,hangi yasa bir beşikle bir darağacını aynı ağaçtan ,ne adına varedebilir ?sorular sormak için geldim şu dünyaya yasım acıların yasıdır. Boynumu üzgün bir çiçek gibi kırıp da yollara düştüğümde ,başımda deniz köpüklerinden ya da sabah yellerinden bir taçla yürüdüğüme inanırdım -yanılırdım. Geceyi günle ,acıyı sevinçle kaldığım bu söylencenin bir yerinde durakladım ve anlatamadım,konuşamadım bir daha. Acını ödünç ver bana ,gözyaşların damarlarında uyuyan sevinci ödünç ver ,yitirdim çünkü onları da ..Şİmdi gece ,soluğumu verdim içime az önce kağıtlara Gül kurusu serptim. Dolaplardan kekik ,nane kokuları çıkardım ..öylece serptim ,seni yazacağım diye. Sen ki,deniz görmemiş bir deniz kızısın aklımın almadığı bir yerde ,öylesin.
Şimdi gece ,iki kişilik bu yalnızlık
Bize artık yeter de artar bile….