Manastırdan kovuldum, çünkü ruhum, kendilerini cehalete teslim edenlerin kör ve sahte cömertliğini sergilemeyi reddetti. Oradan uzaklaştırıldım, çünkü, yoksul fellahların parasıyla inşa edilen o rahat hücrelerde rahatlığı bulamadım ben.
Sizi, bu meş'um gecede o cennetten ( manastırdan ) koparıp alan ne?"
Genç adam içini çekti ve "Orayı terk ettim, çünkü nefret ediyordum oradan." diye cevap verdi. Rachel, "Manastırda bir rahip, bir keşiş, savaş meydanında, doğru olup olmadıklarına bakmadan, komutanının emirlerine itaat etmesi gereken bir asker gibidir, öyle değil mi?" diye itiraz etti.
“ Yerde yürüyen hayvanların kovukları, mağaraları, gökte uçan kuşların da yuvaları var, ama, dedi, insan oğlunun başını dinleyebileceği bir yer yok bu dünyada. "
Bir dakika süren bir sessizlik oldu; sonra, fısıldayan bir sesle ekledi,
"Bir insan eli ümitsizliğe itti, bir başka insan eli de kurtardı beni. İnsan ne kadar acımasız; ve yine insan ne kadar merhametli!"
Gözleri ışıdı ve başını hafifçe sallayarak, "İnsanın içinde, merhametle gaddarlık, bu korkunç gecede göğün derinliklerinde, zincirden kurtulmuş güçler gibi boğuşuyorlar; fakat merhamet baskın çıkacak sonunda; çünkü merhametin kaynağı Tanrı'dır
Rachel, merhamet ve anne sevgisiyle dolu gözlerle kazazedeye baktı; sonra kızına döndü,
"Keşiş ya da mahkum, hiç fark etmez, dedi, ayaklarını iyice kurula, kızım."
Kadim bir ruhu, gözlerindeki derin hüzünden tanırsınız.
Halil Cibran
"Acı bana Tanrım, bütün kırık kanatları güçlendir."
Sevdiği erkekle, onu seven erkek arasında kendini sıkışıp kalmış gören bir kadının çektiği acıdan daha büyük bir ceza yoktur.
Uzatır ipeksi ellerini, kaldırır seni yükseklere ve Umudun Şarkısını söyleyip dağıtır.
Ama kalbinin huzurunu kaybeden teselliyi nerede bulur, yerine ne koyabilir?
Sayfa 9Kitabı okuyor
Üzüntüyle, "Şansımı denemediğim han, çalmadığım kapı, girmediğim lokanta kalmadı," dedi, "fakat boşuna, kimsenin bana yardım etmek gibi niyeti olmadı. İncinmiş, incitilmiş biriyim ben, aç değil. Düş kırıklığına uğramış biriyim, yorulmuş biri değil. Bir çatı altı aramıyorum, sığınacak insan arıyorum."
- "Bugün yılın herkesin başkalarına, bu başkaları kim olursa olsun, yüce gönüllü davrandığı günlerinden biri," dedim, "Zengin yoksulu hatırlar, güçlü zayıfa gönül indirir."
- "Evet, doğru, fakat" diyerek dönüp yüzüme baktı ve "Zenginin bu geçici merhameti yoksula daha çok acı verir. Ve güçlünün geçici duygudaşlığı da, zayıfa kendi üstünlüğünü hatırlatmaktan başka bir işe yaramaz."
Bağışla bugün senin için yas tutan zayıf insanları, çünkü bilmiyor onlar, asıl kendileri için nasıl yas tutmaları gerektiğini... Bağışla onları, çünkü bilmiyor onlar, senin ölümü ölerek alt ettiğini ve hayatı ölümle dirilttiğini...
Ne asildir, neşeli yüreğiyle neşeli bir şarkı söyleyen hüzünlü kalp.
