Muhibb-i Kitap
@handaan
Felsefe
Lisans
136 okur puanı
Ağustos 2016 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Belki de susmak, gerçeği anlatmanın tek yoluydu.
Sayfa 268
Hakikati gören gözün başka hiçbir şey görmesine gerek yoktu.
Sayfa 268
"Senin buraya gelmenin sebebi sadece bizim 'Gel' dememiz değil, ayrıca onların sana 'Git' demeleri. Hiç kimseye 'kötüdür' deme. Aslında onlar, bilmeden iyilik eden insanlardır."
Sayfa 123
Okur Takip Önerileri
“Çok düşündüm, neden bunları yazdım, diye. Burada insanın vakti bol oluyor. Sonra anladım ki, hep var olduğunu düşündüğümüz bir okur için yazıyoruz bu hikâyeleri. Orada, bilmediğimiz bir yerde, cumbalı bir evde ya da apartman dairesinde, belki çocukları doyurmuş, çantalarını hazırlamış, yakalarını, önlüklerini takmış, sonra iki gözlerinden öpüp uğurlamış biri için yazıyoruz.
Duyu denilen şey bitse de hatırlama kalıyor geriye. O en güçlüsü çünkü. Anıların kodları zamanın en derinlerine işleniyor. Mesela ekmeğin kokusu değil ama ekmek kokusuyla ilgili anılar geri geliyor. Pankart sesleri, açılıp kapanan demir kapılar, sehpaya çıkan arkadaşlar, Pazar kahvaltısındaki ayva reçeli, eski cezvede kaynayan yumurta, rüzgârda kuruyan nevresimler, ipte unutulmuş mandalların kararması... Hepsi aniden geri geliyor. Ama onları tutamıyorsun da. Eski sandık kokusu gibi işte.”
Fotoğraf, sıradan denilen ve güçlülerin harcıâlem saydıkları insanları öykü anlatıcısına dönüştürebilir. Öykü ayaktakımının eline geçerse şehirler zengin uçlarından tutuşabilir.
Portakal reçeli zamanı geliyor. Sen de gelsen keşke. İmza: Tina Modotti.
-"Boş ver, o boşluğu (içindeki) dolduracak bir bilgi yok zaten."
-"Nasıl bu kadar emin olabiliyorsun?"
-"İnsan o boşlukla ya da o boşluğa doğar Levend. Varoluşun yadsınamaz gerçekliği ile kabul edilemez sınırlılığı arasında sıkışıp kalan ruhlarımızın zindandadır o boşluk."
"Dünya üzerinde bugüne kadar yaşanmış tüm ömürleri art arda dizsek dahi,bırak ulaşmayı yanına bile yaklaşamayacağımız yıldızların orada öylece durmasının ne manası var?"
... dünyada her şeyin bir sebebi olduğuna, insanın bir parçası olduğu bir bütünün var olduğuna ve onun parçası olmakla insanın da bütünlendiğine inanan biri ne olursa olsun asla Tanrı rolüne soyunmaya heves etmez. Yalnız kendi varlıklarını yadsımış olanların oynamaya can attığı bir oyundur Tanrıcılık.
Rüya Gece’nin akvaryumudur.
VICTOR HUGO
Sayfa 117
Amaç aracı mazur gösterir. Ama ya amaç diye bir şey yoksa? Tek sahip olduğumuz araçsa?
İnsanı insan kılan yalnız ve yalnız diğer insanlar üzerindeki etkisi ve diğer insanlarla kurduğu ilişkilerdi
"insanların ruhlarını sınayan bu zorlu çağımızın bir başka kurbanı"ydı karşısında duran
Zekânın alametifarikası olduğu söylenen o yetenekten, bağlantıları görme yeteneğinden de nasibini almamıştı. O, bağlantıları sezinlerdi daha ziyade..