Geçmişte bir hata yaptık ve ondan pişmanlik duyuyorsak bu
duygu o hatanın içimizde kökleşmesine izin vermiyor Pişmanlık duygusuyla beraber bu üzüntü ve hatayla yüzleşiyor ve onu tamamen içimizden atmış oluyoruz. Hepimiz insanız, hata yapabiliyoruz, eksik ve kusurluyuz. Yaptğımız bir eylemden ötürü ya da geçmişe dönük pişmanlıklar sayesinde dünle ilgili hikâyemizi genişletiyoruz. böylece. Aslında pişmanlık duyabilen bir insan, hayatı daha iyi bir şekilde kurmaya muktedir oluyor.
Tom Amca'nin Kulübesi kitabinin yazarı Harriet Beecher Stowe "Hüzün duyabilen her ruh iyiliğe muktedirdir," diyor. Aslında kalbin hüznü hissedebilme kapasitesi iyiliği de hissedebilme kapasitesidir ve bence pişmanliık duyabilen her insan da iyiliğe muktedirdir. Dolayısıyla hayatımıza baktığımız zaman hiç pişmanlığım yok, her şey harikulade demek yerine; o pişmanlik noktalarını görebilmek ve oradan hareketle bir ivme kazanmak güzel olur diye düşünüyorum. Kendimizin daha iyi ve daha kötü hâlleri var. Pişmanlık, kendimizin daha iyi hâllerine ulaşmaya izin veren bir imkân gibi geliyor bana. Bizi bir yandan da bir ahlak yokluğundan çekip çıkarıyor. Kendi kusurlarımızı görmeme
narsizminden bizi azat ettiriyor. Bu bakımdan faydalı bir duygu pişmanlık. Yaşadıklarımızdan öğrenerek ilerlemek gerek.
Sayfa 100Kitabı okuyor
Dünya genelinde yapılan ankete göre ilk 10 kitap ismi
1. ‘Odysseia’ – Homeros (MÖ. 8’inci yüzyıl)
2. ‘Tom Amca’nın Kulübesi’ – Harriet Beecher Stowe (1852)
3. ‘Frankenstein’ – Mary Shelley (1818)
4. ‘1984’ – George Orwell (1949)
5. ‘Parçalanma’ – Chinua Achebe (1958)
6. ‘Binbir Gece Masalları’ – (8-18’inci yüzyıl)
7. ‘Don Kişot’ – Miguel de Cervantes (1605-1615)
8. ‘Hamlet’ – William Shakespeare (1603)
9. ‘Yüzyıllık Yalnızlık’ – Gabriel García Márquez (1967)
10. ‘İlyada’ – Homeros (MÖ. 8’inci yüzyıl)
Hüzün duyabilen her ruh iyiliğe muktedirdir...
Modern psikolojinin, hüznü , "tedavi edilmesi gereken bir hastalık(!)" olarak değerlendirmesi , insanlığa farkında olmadan zarar veriyor olabilir mi ?
Bu gece de kafaya takacak birşey buldum çok şükür , aferin bana...
"Hüzün duyabilen her ruh, iyiliğe muktedirdir."
Harriet Beecher Stowe
"Tanrı insana birçok iyi şeyi iki kez verebilir ama bir anneyi bir kez verir. Yüzyıl da yaşasanız ona benzer başka bir kadın bulamazsınız."
Sayfa 137
Bir dünyada üzüntüleri başkalarının sevinçlerine dönüşen kutsanmış insanlar vardır ,bu kişilerin gözyaşları içinde mezarda yatan dünyevi umutları, yalnızlar ve dertliler için iyileştirici kokulu merhemler ve ilkbahar çiçekleri açan tohumlardır.
Sayfa 119
"Şu dünyadaki suçlara yazıklar olsun ama suça neden olanaysa bin kez yazıklar olsun. "
"Tanrı aşkına uyumlu olun da şu zavallı kocanız gülümsemenizin ışığında biraz dinlensin."
Çocuklar Tanrı'nın hiçbir şeyi olmayan yoksullara attığı cennet gülleridir.
Kul hakkıyla oruç açan süslümanlar kadar mı acaba ?
Marie pazarları dindar olma konusunda çok titizdi.
Bencil maddeci toplumun her çarpık evresine uyma adına eğilip bükülen, dönen, çıkıp inen bu şeye din mi diyorsunuz?
Gerçek yaşamda, yaşamı parlatan şeyler yittiğinde ölmeyiz.