Fakat olmuş demek, kırılıp tuzla buz olmuş bir tabakla aynıdır. Ne kadar uğraşırsan uğraş, eski haline gelmez.
...Taşıdığın korku, öfke ve huzursuzluk da bir parça bile silinmedi. İçindeler ve yüreğini kıskaca almışlar.
Senin, şu koskoca dünyada kendinden başka güvenebileceğin kimsen yok.
Bir tür mükemmelliğin , aslında eksikliklerin üst üste yığılmasıyla ortaya çıktığını keşfediyorum.
Sen artık, başkalarının kafasına göre seninle oynamasını istemiyorsun.
Tesadüfler bazen dehşet verici olabiliyor.
Bu dünyada gerçekten yürekleri hasta insanlar var .
Dün akşam çok iyi anladım. Anlamı olmayan şeylerde anlam aramaya kalkmanın zamanımı boşa harcamak olacağını.
Benim aradığım güç, yenmek ya da en azından yenilmemek için lazım olacak bir güç değil. Dışarıdan gelecek etkileri kesmeye yarayacak bir güç de değil. İstediğim, dışarıdan gelen gücü karşılayıp ona dayanmayı sağlayacak bir güç. Haksızlık, şanssızlık, üzüntüler, yanlış anlamalar, anlayışsızlıklar... Böyle şeylere sessizce direnmemi sağlayacak bir güç.
Gözlerini kapatman hiçbir şeyi değiştirmez. Gözlerini kapattın diye hiçbir şey silinip gitmez. Bu bir yana, gözlerini bir sonraki açışında her şey daha da kötüleşir. Biz işte böyle bir dünyada yaşıyoruz. Adam gibi gözlerini aç! Göz kapamak korkakların işidir. (HARUKİ MURAKAMİ/Sahilde Kafka)