Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Nur
Nur
@hatun_
"Dünya daha güzel bir yer olabilirdi.
"Feminizm herkes içindir."
383 okur puanı
Aralık 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
İncir Kuşları’na dün sabah başladım ve gecesine bitti. Kitap bittikten sonra aklıma ilk gelen “Çok acı var, dayanamıyorum” diye not bırakıp intihar eden Sosyolog Dicle Koğacıoğlu geldi. Bilmeyenleriniz için, Dicle Koğacıoğlu namus cinayetleri üzerinde çalışıyordu. Üzerinde araştırma yaptığı bu konu, intiharla bitecek bir süreç başlatmıştı onun
Kitabı okurken kendi kendime dedim ki; iyi ki... iyi ki Mustafa Kemal Atatürk geçti bu topraklardan.
.
İngiliz bir anne ve Yemenli bir babadan olan iki kızın (Zana ve Nadia) hayatını konu almış bir kitap. Kitap yazarı tarafından yaşanmış bir olayı anlatıyor. Öz babaları para karşılığında küçük yaştaki kızlarını kandırarak Yemene tatile diye gönderir ve olaylar burada başlar.
.
Dünyanın bazı yerlerinde kadınlar için yaşam hala çok zor; kadın sünneti, zorla kapatma, çocuk yaşta evlilik, dayak, tecavüz, ilkel yaşam şartları… Zana’nın bu şartlarda 8 yıllık kurtulma mücadelesini anlatan bu kitapta, kadının gücünü bir kez daha görmek mümkün.
Kitap, Amerikalı bir kadının kızı ile birlikte kocası tarafından İran’da yaşamak zorunda bırakılmasını anlatıyor. Zulme boyun eğmeyen güçlü bir annenin kızıyla birlikte özgürlüğe kaçışını okurken kendinizi empati yaparken buluyorsunuz.
.
Kitapta yaşanan olayların hepsi gerçek, yazarın birebir yaşadığı bir dönemi anlatıyor. Kitabı çok sevmemle birlikte aynı zamanda hiç sevmedim de. Hem yazarın başından geçenlere çok üzüldüm hem de yazara çok kızdım. Aslında yazarı anlamaya çalıştım; çok sevdiği bir adamın gözlerinin önünde günden güne nasıl bir canavara dönüştüğünü, şiddete, işkenceye maruz kaldığını gördüm. Başından geçen olayları kaleme alışı, bilmediği bir ülkenin kültürü ve insanları ile mücadelesini, bir annenin evladı için yapabileceklerini tüm dünyaya yaymak istemesi çok güzel. Ama….. Tüm İran halkı için yazdıkları… Birkaç ayda bir yıkanıyorlar, pisler, kokuyorlar, evlerinde böcekler geziyor, caniler… gibi ifadeleri hiç hoşuma gitmedi. Bir milleti, sadece yaşadıklarından yola çıkarak karalayamazsın ve yaşadıklarını tüm o topraklarda yaşayan insanlara mâl edemezsin.
.
İran halkını kötülemeye çalışması dışında ( ki yine de anlamaya çalışıyorum kendisini ) kitap muhteşemdi. Bir annenin mücadelesini ağlayarak okuyacağınıza eminim. Kesinlikle tavsiye ederim.
Okur Takip Önerileri
En etkili terapi sevgidir.
Adını içerisinden anlatılan olayların birisinden almış bir kitap. Her bölümde travma yaşayan farklı bir çocuğun hikayesi anlatılıyor. Aynı zamanda hastalıklarla ilgili bilgi veriliyor. Kitapta anlatılan vakaların hepsi gerçek, hepsi insanın canını acıtıyor. Oturup bir kerede okunabilecek bir kitap olduğunu düşünmüyorum. Kitap biraz ağır ama akıcı ilerliyor.
Problemli çocuk yoktur, problemli ebeveyn vardır. Kimse durduk yere ben katil olayım, pislik adamın-kadının biri olayım demez (istisnalar dışında). Her bebek, dünyaya masum gelir ve yaşamının ilk yıllarındaki duygusal yoksunluk, sevgi eksikliği, taciz, şiddet vb. durumlar çocukların tüm karakterini neredeyse şekillendirir. Yazar kitapta en çok mental ve fiziksel gelişim için ilk 4 yaş önemini vurguluyor.
Çocuklar geleceğimizdir. Kendi çocuğumuz kadar çevremizdeki çocuklardan da sorumluyuz. Bu yüzden, tüm eğitimcilerin, anne-babaların, anne-baba adaylarının, çocuklarla çalışanların mutlaka okuması gereken bir kitap.
"Bütün insanlar insancıl değildir. Bir insanın nasıl insancıl olacağını öğrenmesi gerekiyor." Dr. Perry
Kardeşimi doğurmak adlı kitabı okurken içinde “yıkanmak istiyorum’dan” alıntılar vardı ve Büşra SANAY çok methedince aldım ve okudum. Tecavüz mağduru 21 kadının hikâyesini anlatan bu kitap, 12 yılda hazırlanmış, büyük bir emeğin ürünü.
Dede, baba, anne, abi, koca, üvey baba, üvey anne, amca, dayı, amca oğlu, hala oğlu, komşu, arkadaş, yabancı, polis ... Cinsel istismarın, tacizin, tecavüzün failleri... Artık herkese tereddütle bakar oldum.
“Aslında kendi kendime hiç durmadan sorduğum soruları yüksek sesle hepimize, yani bütün kadınlara sormak istiyorum” diyor L.
“Neden biz kadınlar bu gibi durumlarda başkasının suçunu ve ayıbını kendimizin suçu ve ayıbı gibi görüyoruz? Neden bunu yapıyoruz? Neden bir türlü ‘biz’ olamıyoruz? ... Hakkımızda ne düşünürler diye veya bir şeyleri koruma adına bu kadar zavallı olabiliyoruz? Bir yerlerde bir yanlışlık var. O yanlışlık sadece bizde değil bunu biliyorum...
Kitap hakkında biraz araştırma yaptığımda Bolu F tipi ceza evine girişinin yasaklandığını okudum. Sebep “cinsel içerikli” kitap oluşuymuş. Tecavüz mağdurlarının hikâyelerinin nasıl cinsel içerikli bir kitap sayılabileceğini tam anlamadım derken aklıma tecavüzcüyü cezasız bırakarak yüreklendiren ceza sistemi geldi.
Kitabın ismi balyoz gibi insanın suratına çarpıyor. "Kardeşini Doğurmak" İnsan nasıl kardeşini doğurur?
Kitabın içinde sadece ensest ve istismar mağduru çocukların hikayesi yok. Sosyologdan ilahiyatçıya, hakimden cezaevi psikoloğuna, gardiyanından rehber öğretmenine kadar ensest ve istismar konusuyla ilgili düşünceler, gözlemler
Kitaba başlarken önyargıyla yaklaşmadım hiç, adı bile beni kendine çekmeye yetti zaten. "Kaybolan Düşler Senfonisi" şiir gibi adı var. İlk önce şiir kitabı olduğunu düşünmüştüm zaten ve yazarı tarafından gönderilmese bile alacaklar listemde vardı.
Şizofren bir yazarın, film tadında çarpıcı öyküsü... Kitap bittiğinde keşke filmi de yapılsa diye geçirdim içimden. Genel olarak günümüzdeki kitaplardan farklı bir uslupla yazılmış. Yazarın uslubuna ve tarzına hayran kalmamla birlikte, biraz da Hakan GÜNDAY tadı hissettim sanki.
Ülkemizde yeni çıkan yazarlara karşı bir önyargı olduğunu düşünüyorum. Bizlere kargo dahil tüm masrafları yazar tarafından karşılanarak gönderilen bu kitap için, yazara teşekkür borçluyuz diye düşünüyorum. Tüm arkadaşlarımın doğum günlerinde kitap hediye etmeyi seven birisi olarak, bu seneki hediye listemin tamamı bu kitaptan oluşacak. Yazara hem teşekkür hem de destek ve tanınmasını sağlamak için herkesin hediye listesini değiştirmesini dilerim.
Hayatın içinden bir kitap. Psikolojimi alt üst etmeye yetti diyebilirim. Belki kadın olduğum için, belki de insan olabilmenin farkına vardığım için.
Bazıları şanslı geliyor bu hayata, bazıları ise doğuştan şanssız. Daha 12 yaşında hayatı babası tarafından elinden alınmış bir karakter var karşımızda. 12 yaşındayken babası tarafından anne kucağından alınıp 69 yaşında bir bunağın kucağına verilen ve hayata 1-0 yenik başlamış küçücük bir kız çocuğu düşünün. Üstelik 14üne girdiğinde kocasının oğlu ve torunu tarafından da tecavüze uğramış ve beyoğlunu arka sokaklarına kadar uzanan bir hayat.
Yazar güzel bir konuya değinmiş. Farkındalığı arttırmak için güzel bir kitap.
İnanç ile bilim arasında köprü kurmuş olan bu kitabın böyle bir sayfada olmaması ve siteye benim önermiş olmam gerçekten çok şaşırttı beni. Çok geniş bilgiler edinilebilecek ve farklı bakış açıları kazandırabilecek bir başucu kitabı niteliğinde.
Kitabın ilk 100 sayfası kadarı ömrümün gerçekten bir kaç günü aldı, çünkü okuyamadım. Hatta o kadar sıkıldım ki yarıda bırakmayı düşünmedim değil. Şiir olmayacak kadar uzun ve gereksiz şiirsel anlatımlar içeriyor. Yazar ilk bölümü kitaba hiç koymasaymış keşke dedirtti. Kitap ikinci bölümden sonra sarmaya başladı, bir haftada okuyamadığım birinci bölüme karşılık, ikinci bölümü bir solukta okudum.
Kendi küçük, içi büyük bir kitap. Fil yutmuş bir boğa yılanı mı, yoksa şapka mı? Bu söz bana yıllarca Küçük Prens'i hatırlatacak sanırım. Çocuk gözüyle dünyaya bakarken, büyüklere unuttuklarını hatırlatıyor ve dostluğun ne kadar değerli olduğunu. Her yaştan insan okumalı, okutmalı. Ve son olarak büyükleri bazen bende anlamıyorum Küçük Prens, yalnız değilsin....
Bazı mektuplardan o kadar etkilendim ki, aynı sayfayı defalarca okudum. Kendi kendime "ah be Nazım ne yaptın Piraye'ye, nasıl kıydın saf ve temiz sevgisine? dedim. Sonra dedim ki " ah be Piraye nasıl yaptın bunu kendine, nasıl esiri oldun böyle aşkının?"
Bir kalp kaç defa kırılabilir? Bir kalbe kaç sevgi, kaç kadın sığar be Nazım? Sen Piraye'yi hiçbir zaman haketmemişsin keşke Piraye de aşkına bu kadar esir olmasaymış.
"Sen Piraye'den şiirler yazıp,
Münevver'de bu dünyaya imza atmışsın meğer."
