Sabitlenmiş gönderi
“Ey Müslümanlar, şu asır oluşum asrıdır. Kendinizi yetiştirin ki, ümmetiniz yetişsin.”
Gâye gelip geçiyor; hasret yine eski yerinde…
Beni anlatamayan kelimelerin aczini Allah’a havale ederim.
Okur Takip Önerileri
Her şeyi o türlü kaybettim ki, Allah’ı kazandım.
Altı yaşında ölen Selma, bebekliğinden beri, daima duvarlara yapışmış ve ortalarda şuna buna engel olmaktan ürkmüş, beyazı damar damar görünen elâ gözleriyle hep öleceği günü bekledi.
Selma bende, çocukluğumun en derin ukdelerinden biri…
Müslüman kitlelerin hissiyatını hareketlendirmek ve yeni bir yol çizmek için bir fikir gereklidir. Bu, sıradan bir fikir olamaz. Derin hissiyata uygun bir fikir olması gerek. Kısacası bunu, yalnızca İslam düşüncesi yapabilir.
Milletimizin esir olması için artık demir zincirlere gerek yok. Zira, bir milletin eğitimindeki hevesi ve bilinci zedeleyen, yabancı ‘aydınlatma’ yumağının yumuşak iplikleri de aynı görevi görüyor. Eğitim böyle olduğu sürece, yabancı yöneticiler ve Müslüman ülkelerdeki köleleri, kendi mevkileri için endişe duymamalıdırlar. Onlara karşı ayaklanma ve mücadelenin kaynağı olacağı yerde, eğitim bunlar için en iyi müttefiktir.
Müslüman toplumların her yükselişinin, her yüceliğinin Kur’an’ı kabulüne dayandığını belirtmek gerek.
Bir milletin günlük yaşantısında İslam’ın etkisinin azalması, daima insanların, toplumun ve siyasi kurumların değersizleşmesine sebep olmuştur.
Alfabe bir milletin tarihini ‘aklına kazıma’ ve devamlılığını sürdürme aracıdır. Arap alfabesinin kaldırılmasıyla Türkiye, tüm zengin geçmişini kaybetmiş, basitçe üzerine sünger çekerek barbarlık raddesine ulaşmıştır. Buna paralel gerçekleşen bir dizi devrim ile birlikte yeni Türk nesli manevi bir temelden mahrum kalmış, maneviyatı elinden alınmıştır. Türkiye hatıralarını, geçmişini unuttu. Bunun kime, ne getirisi vardı?
Evet, ey yeni gençlik! Sana düşen, bu tayfun ve kasırga asrında Nuh’un yeni gemisini kızağa koymaktır.
İşte ruhu pörsümüşlerin hali!.. Her şey ucuzladıktan ve ayağa düştükten sonra boy göstermeye kalkan bu tiplerle hiçbir işimiz kalmamış ve olanca takdir ve anlayış ümidimiz, yeni gençliğe bağlanmıştır. Onlar yetişecek, gelişecek, kendilerinden daha hararetli çocuklara baba olacak, İslâm ateşiyle dolu ruhlarını dölleştirecek ve böylece yepyeni bir İslâm milletine tohumluk ve fidelik kuracaklardır. Başka hiçbir yol yoktur!..
Öyle; at ciğer zarımıza kadar işlemiştir.
Evet, at, şahsiyetini kuşatan bütün bir hayal ve hakikat eşyası içinde tam bir menkıbe kahramanı… Düşünür, içlenir, dertlenir, şevklenir, sahibinin ruh hâletine muvazi bir duygu hayatı sürer ve bu arada, realite üstü, fevkalade aksiyon doğurur. Daima sadakat ve fedakârlık timsali olarak…
9 yaşında ata bindim; yalan olmasın, bir daha inmedim. Her binişimde büyüdüm ve her inişimde küçüldüm.
At, hayvan zarfı içinde hayvandan başka bir şeydir.