Bir gülü koparırken ki mutluluğu,sevinci ve kopardıktan sonraki endişeyi ve o isyan sesini unutma çocuk.
Bir ıslık sesinde bulamadığın bütün her şeyi bir tüfek tetiği gıcırtısında hayale daldığın günleri unutma.
Yüreğiyle harmanlanıp bütün sevdaları dağlara düşenleri unutma.
Ferhat'ı unutma mesela
Dağları, ovaları,sesleri, kızları yorgun ve sessiz şehirlerin sokaklarında ayaklanan şiirleri unutma.
Umudu unutma 🌻
Kendi kendime düşünüyorum: Bunlar gerçekten oynatmış. Yoksa tepeme inen çığın beni, intihara sürükleyecek kadar çıldırttığını mı sanıyorlar? Yürekliyim, yürekli olacağım. Her şeyle, herkesle mücadele edeceğim. Yarından tezi yok, işe koyulacağım.
Söylemek boşuna, ölüm, doğanın herkesi memnun etmek için bulduğu en iyi şeydir. Her birimizle birlikte her şey ortadan çekilir,her şey ebediyen durur. Ne büyük avantaj! Ne suistimal! En küçük bir çaba göstermeden evreni kullanıyor, onu kendimizle birlikte yok oluşumuza sürüklüyoruz.Ölmek hiç kuşkusuz, ahlaksızlık...