Helin yasar
@helinyasar
Psikolog
Psikoloji
26 okur puanı
Ekim 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Cennete giriş, başkalarının yargılarına bağlıdır. Cennetle olan ilişkimiz, yargılayanların ve yönetenlerin dayattığı bir hiyerarşiye tabidir. Halbuki kişi ile cehennem arasında kimse yoktur. Gözüne girmeye çalışacağımız, ( kendimiz de dahil yalan söyleyeceğimiz, lütfunu kazanmak için çırpınacağımız ya da adakta bulunacağımız kimse yoktur arada.
“Yaşamın anlamı” gece duyumsanır ve sorgulanır. Kimse bunu öğlen yemeği sırasında tartışmaz. Yaşam gecenin konusudur.
Ve korkuya iyi gelir aşk. Unutmaya ve ölüme iyi gelir ve geçiciliğe. Ve zamana ve mekâna. Kısa olan her şey aşkın eksikliğinde uzar, aşka duyulan özlemde mekânın hiçbir rolü yoktur. Dar olan nihayet genişler. Buna rağmen: Sınırlıdır. Ve hiçbir zaman ebedi değildir
Okur Takip Önerileri
Olduğum, olabileceğim her şey içimdeydi. Ama başkalarının da olduğu ve olabilecekleri de öyle. Tüm bunların adı artık “ben” di. “Ben” in de benimle bir ilgisi yoktu.
Gerçekten de hayatımızın son aşkı en başarılısıdır. Kendimizi ve başkalarını kandırmaya çalışmaktan çoktan vazgeçmişizdir. Yaşımızla, hızla ilerleyen zamanla barışmışızdır.Vaatte bulunurken temkinli davranırız. O güne kadar geçirdiğimiz zaman elimizle ipler vermiştir ve onları karmaşık bir şablon uyarınca birbirine düğümleriz.
Her şeyin eskisi gibi olabileceğini düşünürüz hep.Ama bu doğru değildir.Hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır.Hiçbir şey. Kırışıklıklar hiçbir zaman düzleşmeyecektir.Ne duruş bozukluklarımız, ne görme, işitme duygularımızdaki zayıflıklıklar ne de eklemlerimizdeki hasarlar giderilebilir cinstendir.Bir bacak kırığı, her şeyi değiştirir; tıpkı her burkulma, her deneyim, her aşk ve her sitem gibi. Her şey ardında izini bırakır. Özellikle de hayat.
Doğduğumuzda ölmeye koyuluruz.
Kendine uzun uzun bakmak da bence biraz böyledir. Üstelik nasıl her resminde insan farklı çıkıyorsa kendi içinde her bakışında da başka bir şey görüp şaşabilir. Uzun uğraşlardan sonra bir an durup bakmalı o kadar
Kim bilir, belki geçici şeylerin de bırakabileceği kalıcı şeyler vardır
Böyle yaradılmıştın, kendinden çok şey umdun, herkes kendinden çok şey umar, herkes kendinin hayal kırıklığıdır, umudun kibirindi, aklın ahmakların hayranlığı
Ne kolay kendinle baş etmek yerine dünyayla ve ötekilerle baş etmeye çalışmak, ne oyalanma
Demek ki mesele havalı olmadan da yaşayabilmeyi, olduğun gibi, pek da matah olmadığını bilenlerle bir adada olabilmeyi içine sindirebilmekte. Bu tip bir rahatlık, evet bu bir rahatlıksa insana ait değil gibi geliyor nana. Ben de senin kadar ışıksızım,bilgisizim,vasatiyim…diyebilmek, bu hali sergileyebilmek bana en zoru geliyor. İşin tuhafı öyle de değilim, sadece olamamışım, olamıyorum da, ama onlardan da, hamurlarından da değilim.
Bu fikir bana hem uzak hem yakın geldi, dolayısı ile kendimi bulmuş gibi oldum: hem uzak
hem yakın.
Hiçbir şey iz bırakmadan geçmiyor,buna inanıyorum.Attığımız her küçük adım bugünkü ve gelecekteki hayatımız için bir önem taşımakta.
Artık kölelik kanunu mevcut değil,ancak kapitalizm gelişmekte. Batu Han zamanında olduğu gibi özgür düşüncenin en dorukta olduğu zamanlarda çoğunluk azınlığı doyurur,giydirir ve korur; kendisi ise aç, çıplak, savunmasız kalır. Böyle bir düzen herhangi bir eğilim ve akımla muazzam bir şekilde bir arada var olabilir,çünkü köleleştirme sanatı da aşama aşama kendini geliştirir.