ANNSEN VII
Güle güle kalabalığım, yine geleceğim.
Ömürden eksik birkaç yıl daha getirdim,
her gelişimde daha acımasız.
Ama sen, sen annsen gibi hiç değişmemiştin
beni sevdiysen vardır bir yanlışım
Ne konuşabiliriz ne anlaşır
Ondan bu kaçış, ben ve hatalarım
büyüttüğün iki bakışız içimdeki acı.
kalbim yokluğuna dayanamaz, alışır.
Seni görmek pencereden
ANNSEN VI
Güle güle kalabalığım, yine geleceğim.
Ömürden eksik birkaç yıl daha getirdim,
her gelişimde daha acımasız.
Ama sen, sen annsen gibi hiç değişmemiştin
beni sevdiysen vardır bir yanlışım
Ne konuşabiliriz ne anlaşır
Ondan bu kaçış, ben ve hatalarım
büyüttüğün iki bakışız içimdeki acı.
kalbim yokluğuna dayanamaz, alışır.
Seni görmek pencereden
ANNSEN V
Merhaba yalnızlığım, yine gideceğim.
Ömürden eksik birkaç yıl daha getirdim,
her gelişimde daha acımasız.
Ama sen, sen annem gibi hiç değişmemişsin
beni sevdiysen vardır bir yanlışım
Ne konuşabiliriz ne anlaşır
Ondan bu kaçış, ben ve hatalarım
büyüttüğün iki bakışız içimdeki acı
kalbim yokluğuna dayanamaz, alışır.
Seni görmek pencereden
Bay Merham
Kendimi anlatmak bugünlerde
yarın gibi, hep beklediğim ama
bir türlü gelmek nedir bilmeyen.
İçimden, ne biçim dert, o baht el eder.
Olmasa da olur, olmadı da selametle.
Hiçbir şeyim yok, hani sabah nerede.
Vah edemem, bir parça boş verdim
kabahat bende, inanmak hoş gerçi.
Güvendikçe çıkması zor, bir dahalar
yersiz, düşünceler
Abartmışım hep,
Sevmeyi,
Hasreti,
Özlemi.
Elime koca bir hiç geçti.
Kırıldığımla kaldım.
Yıldızlara bak, biz küçüktük
Demez miydin hep sevdikçe büyürsün
Gözlerini kapat biz büyüktük
Birbirimizden büyük sevdikçe küçüldük
Ve geçti zaman
Eridi sevdam
Gidince anladım aşkın yalanmış
Bu yalan kalbimi yaktı sevgilim
Bir tahta masada adımız kalmış
Görünce göz yaşım aktı sevgilim
Katlanırdım bil ki en derin yasa
Kolunda yabancı biri olmasa
Ayağı kırılmış o tahta masa
Senden çok vefalı çıktı sevgilim
O masa binlerce anılar saklar
O masa özlemle hep hızı arar
Sensiz gidemedim geçti haftalar
Artık masamız boş kaldı sevgilim
Ne mutlu ki hiç aşık olmadım.
Diğer dertler aşkın önüne geçti hep
Hiç aşk acısı da çekmedim.
Aşka aşığım, aşkın kutsallığına seviyorum.
Ve birgün aşk bulursa beni.
Tüm gücümle sarilacağim.
Belki bir gün güzel bir aşk bulur
Zaman ondan bekletiyordur.
Lüzumsuz aydınlık günlere inat
Bir müddet karanlıkta kalmak daha iyi
Aydınlık daha güçlü gelir birdahakine belki...
Hep bir omuz aradım hayatımda. Mevzu başımı yaslamakta değildi aslında. Sadece dinlenmek istedim biraz da olsa. Ve öğrendim ki, insanı yoran tek şey yorulmayı bir ihtimal yerine koymadan, sadece dinlenmeyi hayal etmekmiş.
Dinlenmek için yorulmak gerekmiş. Neyse..
Çok kırıldım ama sonra geçti. Zaman bana kendi yaralarıma üfleyebilmeyi öğretti. Uzak değilmiş, hemen yanı başımdaymış.
Kendi omzum!!
Koydum başımı ve kendi omzumdan öptüm.
Öyle bulunmaz hint kumaşı falan da değilmişsiniz,
kendi omzuma bakınca gördüm.
Yunus Emre
Sular hep aktı geçti,
Kurudu vakti geçti,
Nice han, nice sultan,
Tahtı bıraktı geçti,
Dünya bir penceredir,
Her gelen baktı geçti.
Yunus Emre
Sular hep aktı geçti,
Kurudu vakti geçti,
Nice han, nice sultan,
Tahtı bıraktı geçti,
Dünya bir penceredir,
Her gelen baktı geçti.
Faik Baysal
Muharrem Dayanç:
"Türk edebiyatında en çok ilgimi çeken bahislerden biri “yazarlar ve anneleri”dir. Konu bu kadar genel değil elbette bahsi biraz daha daraltarak söylemek gerekirse “küçük (hatta çocuk) yaşta annesini kaybeden yazarlar”dır. Başlangıçta Tevfik Fikret (12), Ahmet Hâşim (7), Yahya Kemal (13), Ahmet Hamdi Tanpınar (14), Ziya Osman Saba
KALBİMDE SANA KURULU CUMHURİYET
O beni sevdi,
Dağlarım güller açtı.
Beni sevdi,
İçimde ırmaklar aktı.
Yılkı atlarım coştu,
Bozkırım şenlendi.
O beni çok sevdi,