“Hayattan ne istediğini bilmeyen boy aynasına bakmayıp kendini mükemmel zanneden… dokunmakla düşünmenin bir farkının olmadığını bilmeyen… sevgisinde cimri, öfkesinde bonkör olan bencil yaratıklarız.. kazandıklarımız kaybettiklerimizin yerini tutsun istiyoruz.. avucumuzu yalıyoruz. Bir şey güzelse bunda bir anormallik arıyoruz, olmasa bile
Sular hep aktı geçti
Kurudu vakti geçti
Nice han, nice sultan
Tahtı bıraktı geçti
Dünya bir penceredir
Her gelen baktı geçti
Yunus Emre
... işte kader hep böyle davranır bizlere, hemen arkamızdadır, omzumuza dokunmak içini elini çoktan ileri doğru uzatmıştır, bizlerse hâlâ, Geçti gitti, gösteri bitti, yine aynı hikâye, diye homurdanıp dururuz.
Dümdüz, hiçbir girintisi çıkıntısı olmayan, babamın ölümüne kadar olabildiğince heyecansız bir hayat sürdüm hep. Ne bir trafik kazası geçti başımdan ne bir apandisit ameliyatı, ne bir kavgaya karıştım ne de bir çekilişten küçük bir tarak dahi olsa hediye isabet etti şansıma. Hiç aldatılmadım, hiç karakola gitmedim, şahit olarak bile dinlenmedim, bir dişçi anım bile yok. Bir anda ortadan kayboluversem o zamana kadar var olduğumu kanıtlayacak birkaç resmî evrak dışında bir iz bırakmadan silinebilirim dünyadan. Varlıkla yokluk arasındaki şey çizgi bile değil, soğanınkini hatırlatan ince, saydam bir zar.
Sayfa 94 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Ve çok yukarlardan, her şeyin üstünden, varlığın ve yokluğun ötesinden, herkese ve hiç kimseye ait belli belirsiz bir düşünce geçti.
"Hikâyeler hep böyle kötü mü bitmeli?"
Sular hep akıp geçti
Kurudu vakti geçti
Nice han nice sultan
Tahtı bıraktı geçti
Dünya bir penceredir
Her gelen baktı geçti yunusumuz gibi çağıralım mevlamızı huu diye Allah var Gam yok rabbim dünya sevgisini içinizden çıkarsın., dua eder dua bekleriz canlar..
.... 
Yunus Emre
Aklımız ve kalbimiz arasında hep aşılmaz bir duvar vardı. Onlar aynı noktada buluşamadı; biz de arada kaldık işe.
Zaman geçti...
Ömür geçti...
Hayat, kişinin hiç durmadığı, birbirini izleyen bir trenler, yollar, gemiler dizisiymiş gibi. Derdimi anlatamıyordum. Gitgide daha uzağa gitme isteği. Ama kişinin hiç dönmeyeceği bir uzaklığa. Hep ilerlemek... Ve hayat geçti. Öyle çabuk geçti ki onu duymuyordum bile. Hayat da durmaksızın ilerliyordu.
Uyumadığım gecelerin sabahında
Gözaltlarımdan mor çocuklar doğardı
Mor çocuklarıma ninni söylerdi sabah ezanları
Fırtınada ters çevrilen şemsiyelere benzerdi
Duaya açılan avuçlarım
Avuçlarıma kar yağardı
Kimi zaman tipi...
Kaç kere avuçlarımda mahsur kaldım.
Birkaç kış geçti Polyanna
Ben hep mahzun kaldım.
Zihin Toparlamaca
Bel fıtığı ameliyatımın üzerinden bir ay geçti. Zannettiğimden, beklediğimden daha yavaş olsa da bedenen toparlanırken zihnen de toparlanmam gerekiyor, diyerek kitabın kapağı açıldı. Aslında bir diğer sebep de; arada bir gelen, acaba fıtık tekrarladı mı, ameliyat başarısız mı oldu, diye beni siterese sokan ağrılarımın olmadığı zamanlarda, oturmam
Dışarıdan sıra sıra tramvaylar geçiyordu, paltolar geçiyordu, insanlar geçiyordu, kuşlar geçiyordu, kediler geçiyordu, vapurlar geçiyordu, yıllar geçiyordu, hayatlar geçiyordu. Hiçbiri geri gelmiyordu.
Ve çok yukarlardan, her şeyin üstünden, varlığın ve yokluğun ötesinden, herkese ve hiç kimseye ait belli belirsiz bir düşünce geçti.
"Hikayeler hep böyle kötü mü bitmeli?"
"Fırtınada ters çevrilen şemsiyelere benzerdi, duaya açılan avuçlarım. Avuçlarıma kar yağardı, kimi zaman tipi gibi. Kaç kere avuçlarımda mahsur kaldım. Birkaç kış geçti polyanna, ben hep mahzun kaldım."
Kendi Halimde Bir Derdim Var
Güneşten ağır ağır gölgeye geçilir gibi, pek de anlamadan akşam olur gibi, ışıklı, neşeli bir yüzden kederlere geçti Aziz Bey..Kederli bir mazisi oldu. Burnu havada, başı dikti hep..
Bir sahaf, ünlü hocalardan birinin vefatın dan sonra kütüphanesini satın almıştı. Kitaplarla birlikte eline on beş kadar cep ajandası geçti. Her birinin ön kapağının ilk sayfasına bir cümle yazılıydı. Belli ki hoca 365 gün boyunca o sözü okuyor, içselleştirmeye çalışıyor, belki de nefsini terbiye ediyor diye düşündü. Bazıları şöyleydi:
2015: "Momento Mori (Ölüm vardır)!" 2014: "İnsan-ı kâmil olmağa sa'y eyle âdem ol" (Bakî)
2013: "Yaşadığın her an, kendi hakkını ister." (Goethe)
1912: "Yaşayarak ölebilmek için ölerek yaşamak gerekir." (Günlükler, Miguel de Unamuno)
2011: "Şekl-i aşkı gönlümün levhinde tahrîr eyledim / Yanar odu bir akar su üzre tas- vir eyledim" (Zatî)
2010: Sen çık aradan; girsin Yaradan.
2009: "Sakan hal Bütün işler Allah'a dondi.
rülecek!" (Kur'an, Fåtr, 4)
2008:"Fenn-i aşka başladım dikatle gór
düm bir nice båb / Metni derdü fash
hicrân ile dolmuş bir kitåb"' (Nişani
(.)
1999: "Hayat hakkı, hürriyet hakkı ve na-
mus hakkı insana hakkullah olarak ve-
rilmiştir, bunlara taarruz büyük günah-
lardan saylır." (islam pkh!
1997: "Gerçek başarı hep ayakta kalmak
değil, düştükten sonra da ayakta kalabil-
mektir." (Vince Lombardi)
Sayfa 46Kitabı okudu
