SALİH MİRZABEYOĞLU RÖPORTAJI... (Sansürsüz)
- "O bir fikir adamı... Bir şair... Bir romancı... Bir hikâyeci... Boksta Türkiye şampiyonluğu olan bir sporcu... Ve belki de burada ilk kez duyacağınız şekliyle; hat sanatı ile modern resmi yepyeni bir terkipte buluşturup çığır açan bir ressam...
Siyaset, sanat, felsefe, hukuk, etimoloji, mitoloji, edebiyat, matematik, fizik, iktisat,
Filmler - Kavramlar *
_Voltaire, karanlık öğretilerin karanlık prensi, sapkın. Gözlerinizi iyi açın. Dindar insanların ruhlarını zehirlemek için şeytani fikirler yayan birisi o. Bu korkunç resimler dünyanın gerçeklerini bize gösteriyor. Tavandan bize tebessüm eden melekler model olarak çizilmiş fahişelerdir. Tabloları yakınca şeytani şeyler yok olmayacak. Fransız
Tebessüm eden insanlarla dolsun istiyoruz yaşadığımız dünya. Kahkahalarla kendini kaybeden hedonist bir anlayış değil önerdiğimiz. Yaşamın zorluklarının tabii ki farkındayız. Gülmelerin ağlamalarda gizli olduğunu da biliyoruz. Her şeye rağmen tebessüm etmek sözünü ettiğim. Yaşadıklarımızdan, problemlerimizden başkalarının sorumlu olması gerekmediğini idrak etmek aslında tam da söylemek istediğim. Kendi içimizde ve gönlümüzde yaşadığımız her neyse, bunun faturasını sokaktaki herkese kesmenin olgunca olmadığını, başta kendin olmak üzere sizlere de bir kez daha hatırlatmak istiyorum.
Sayfa 70 - Karatay Akademi Y.Kitabı okudu
Öyle zamanlardan geçiyoruz ki düşünmek, duymak, tebessüm etmek bile ağır geliyor insana. Faniliği ve acizliği şahit olup, duyduğumuz her şeyde en derinden hissediyoruz. Teslimiyetki en güzel çare. İmtihan bilmek,kulluk etmek. Her şeye rağmen teselli bulup dayanmalı kul.
Çünkü Allah sabredenlerle beraberdir.
Çünkü o terketmedi ve darılmadı da.
Çünkü kalpler onu anmakla huzur bulur. Çünkü her zorluğun ardından gelecek kolaylık onun kitabında müjdedir.
Ehl-i tebessüm olmanın sünnet olduğu ve sünnetin pek kıymetli olduğu bu çağda, bunca ayetin ışığında sen kalplerimize ferahlık ver,sen tebessümü eksik ettirme.
Rabbim
Sana sığınıyoruz, hep sana...
Türkçeye böyle başladık.
Mukan, büyümek istemiyor.
Mukan, kalbi şefkatli olsun istiyor.
Mukan, sözünü tuttu ve devam etmek istiyor.
Mukan, mış gibi yapanlara güler.
Mukan, APTALA oynar.
Mukan, masum insanların hakkına girmek istemiyor.
Mukan, her şeye rağmen ezmek istiyor...
Mukan, yalnızlığı sever.
Mukan, su olmadığı için kaba koyup şekli hakkında bilgi sahibi olamazsın.
Mukan, akademiye ve kendini bilmişlere tebessüm eder.
Mukan, unutmaz.👿
Burada Erva'nın hissettiği rezilliğin aynısını hissetmiştim
(... koyduğumda oradaki kısımları atladım demektir)
"Demir'i sevdiğini ve nişanlanmak istediğini nasıl anladın?" Tükürüğüm neredeyse boğazıma kaçacaktı.
"Evet, Erva. Ben de çok merak ediyorum. Sonuçta güzel kızsın, bir sürü aday vardır..."
Homurdandım. Ben kesinlikle öyle düşünmüyordum. Ben hoşlanılacak tiplerden değildim. Ne diyecektim şimdi? Gözlerimi usulca ela gözlü güzel adama çevirdim.
Bana bakıyordu! Soruyu duymuş ve cevap bekliyormuş gibi... Bir an kalbim tekledi. Ne diyecektim? Ondan etkilendiğimi kesinlikle belli etmemem gerekiyordu. Ama kızlara da yalan söylemeliydim. Ortada kalmıştım. Utançla gözlerimi ela gözlerden çekip halıya diktim.
...
"Şey.. Aslında... Ne bileyim, abla, hissettim işte..."
...
İç çekerek konuşmaya devam ettim. "Sadece hissediyorsun."
"Nasıl bir hisle eşini seçer insan? Müthiş bir duygu olsa gerek.
...
"Güven gibi... Ne bileyim, annenin seni sahiplenmesi gibi... Erkek kardeşine duyduğun sevgi gibi... Her şeye rağmen babaya sığınmak gibi... Ama hepsinden farklı olacak bir yabancıya gözün kapalı kendini emanet etmek gibi..."
...
Kafamı hafifçe kaldırdım. Herkes tebessüm ediyordu. Ali resmen iğneler gibi sırıtıyordu. Bu eline düştüğümün göstergesiydi. (Evet, Erva! Fena halde düştün!)
