Bazı şeyleri anlamaya çalışmayı da bıraktım
Baylar, yemin ederim ki, her şeyi fazlasıyla anlamak bir hastalıktır; gerçek, tam manasıyla bir hastalık.
Baylar, yemin ederim ki, her şeyi fazlasıyla anlamak bir hastalıktır; gerçek, tam manasıyla bir hastalık. İnsana, gündelik hayatını sürdürmesi için gereken anlayışın yarı hatta dörtte biri dahi, yeryüzünün en soyut, en inatçı şehri olan Petersburg'da oturmak gibi katmerli bir felakete uğramış, talihsiz on dokuzuncu yüzyıl aydınımıza yeterdi.
Sayfa 7Kitabı okudu
Karamazof Kardeşlerde dinî otoriteyi temsil eden Zosima Dede’nin, Dimitri Fiyodoroviç’in çekeceği acıları sezerek herkesin şaşkın bakışları altında gidip onun önünde diz çökmesini, sonra da ayaklarına kapanmasını ben hiç unutamam sözgelimi. Dostoyevski’nin Yeraltından Notlar’ında okuduğum “Baylar, yemin ederim, her şeyi fazlasıyla anlamak bir hastalıktır,” cümlesini de unutamam. Sonra, Marquez’in Kırmızı Pazartesi adlı romanındaki Santiago Nasar’ın, bıçak darbeleriyle delik deşik edildikten sonra bağırsaklarını kucaklayıp evine doğru koşarken komşu kadınlardan birinin ne olduğunu sorması üzerine “Beni öldürdüler!” diye cevap vermesini, Oğuz Atay’ın Tehlikeli Oyunlar’ındaki Hikmet’in “Yazalım albayım, işte kalem işte ıstırap...” demesini, Kazancakis’in El Greko’ya Mektuplarında neden hiç gülmediği sorulduğunda Kaptan Mihail’in asık bir suratla “Karga neden siyahtır?” diye homurdanmasını ve kimin tarafından söylendiğini bilmediğim “Nerede değilsem orada iyi olacakmışım gibi geliyor,” cümlesini de unutamam.
Everest YayınlarıKitabı okudu
