Kalbin yerinden çıkacak hadi biraz rahatla..
Bildiğim şeyleri ben de öldüremiyorum evet başa çıkamadığım oluyor olanla
Avutsun bahaneler
Avutsunlar beni avutabilirseler onlar
Pek sanmam, hiç sanmam..
|| Sagopa Kajmer
Ben
Veee birgün gelecek,
Tüm dokunuşlarım silinecek,
Tozum bile kalmayacak...
Arar mısın?
Bilemem!
Bulur musun?
Hiç sanmam!
"Hayır sevgilim. Sen olduğun gibi güzelsin, çok değerlisin. Hep öyleydin, öyle kal... Ben seni seviyorum, oldukça fazla... Evet seni unutur gibi olduğum zamanlar oldu doğru, lakin hiçbir zaman tam anlamıyla gidemedim senden. Hep aklımdaydın ben fark etmesem bile bilinçaltım hep sendin. Zaten o yüzden değil miydi, gündüzleri unuttuğumu sanmam,
Burak Soytürk
@buraksoyturk
·08 Nisan 15:40
...
Lodovico Buonarroti, Michelangelo'nun babası, oğlundaki salt mükemmelliği hiç anlamayan son derece varlıklı bir adamdı, bu yüzden bazen onu dövüyordu. Hiçbir çocuğu, hayatını kazanmak için ellerini kullanmayacaktı. Bu yüzden Michelangelo ellerini kullanmamayı öğrendi. Yıllar sonra, şehri gezen bir prens, Michelangelo'nun atölyesine girdi ve ustayı, tek parça halinde 5,5 metrelik bir mermer parçasına bakarken buldu. O zaman prens, söylentilerin doğru olduğunu anladı. Michelangelo son dört aydır her gün buraya gelmiş, mermere bakmış ve evine dönmüştü. Bunun üzerine prens aşikar olanı sordu, "Ne yapıyorsun Michelangelo?" ve Michelangelo da prense dönüp ona baktı. Sonra fısıldadı... "Çalışıyorum..."
3 yıl sonra mermer parçası Davut Heykeli oldu...
+Fazla mı kirliyiz sanki...
- Biz fazla kirli değildik, biz fazla kirletildik sanki
- İlk darbe değil ki bu, Küçük kız. Neden koydu bu kadar?
+ Bilmiyorum, Acımasız. Her darbe sanki ilkmiş gibi. Alışamadım, bir türlü bende bu duruma.
- Alışmak zorundasın. Her darbe de yıkılırsan, hep yerde kalırsın.
- Dikkat çekeceksin, böyle yaparak,
Sabahın dördü beşiydim
senden sonra
Belki de hep öyleydim
sadece ışığın sokağımı aydınlattı.
Güneş bana hiç doğmadı sevgilim.
Bundandı her ışığı güneş sanmam.
Her defterimi sana harcadım.
Beş kuruşum yok
yeni şiirler yazmaya.
Cebimde birikmiş cümlelerle
veda edemem ki sana.
Şimdi uğrunda harcadığım
papatyaları seviyor
sevmiyor diye diye
taç yaptım
dokunmaya kıyamadığın saçlarıma.
Papatyalar haklı çıktı sevgilim.
Sevmiyor(sun).
öyle kolay aşık olmam
ama senin ayrı bi havan var
seni gördüğümde beynim oyunlar oynar
yine görüşürüz hiç sanmam
yaşıyoruz çok farklı hayatlar
NİŞANLINIZ SİZİN MAHREMİNİZ DEĞİLDİR.
NİŞANLINIZ SİZİN MAHREMİNİZ DEĞİLDİR.
Bunu böyle kocaman kocaman yazsak bağıra bağıra söylesek anlaşılır mı acaba? Hiç sanmam..
Sonumuz hayır değil ama biz yine de hayrolsun diyelim..
Son zamanlarda - ya da belki hep vardı da ben denk gelmiyordum- nişanlı çiftlerin hal ve hareketlerinden çok rahatız olmaya başladım. Onların bu kadar rahat
Herkesi takipten çıkacağım, bakalım sadık takipçilerim kimmiş? Ve hiç de fazla olacağını sanmam..
Bir ölü dalga, şuramda tam
Coşkusu içinde saklı, gürültüsü
Bu kuru dal parçasını o getirdi dün akşam
Bıraktı yüreğime, en önce beni gördü
Yok hayır, yalnızca beni gördü de ondan
Konuşur gibiydi çünkü dokundukça gövdeme
Bir yangına daha uğrasam
Bir yangına daha uğrasam.
Her şeyden habersizdim önce
Bir gök yapıyordum deniz kabuklarından
Senin
Sanmam
Düzen mi gerekir?
Bilmek mi gerekir?
Herşey saçma sapanken.
Herşey anlaşılmazken.
Güverte toz kaplamış yalnızlıktan.
Seçim şansı verilmedi, gereksizken.
Ya bu gece gün doğmayacak,
Şimdi çıksam dışarı
avazım çıktığı kadar bağırsam
bütün gökyüzünü senin isminle aydınlatsam
duyar mısın beni?
hiç sanmam..
