Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Perihan

Perihan
@hikayesiolankelimeler
"İnsandan çok kitap tanıyan, dünyadan çok edebiyatı tanıyan ben..."
Perihan yorumladı.
Bazen kitaplar unutuluyor, cümleler kalıyor.
İçinden edebiyatın avantajı da bu, dedi: insan gittiği yere kelimeleri de kendisiyle birlikte götürüyor. Görüntüler soluyor, şekil değiştiriyor, silinip kayboluyor. Ama o, eski kelimeleri aynen yazıldıkları şekliyle boğazında yeniden buluyordu. Kelimeler onu yıldızların tıpkı bugünkü gibi parladığı geçmiş yüzyıllara bağlıyordu.
Sayfa 28 - Yky
Perihan okurunun profil resmi
Alıntıyı okuyunca Mahmud Derviş'in "Kelimeler mekânı yanlarına alıp hicret ettiler/Kelimeler zamanı da yanlarına alıp gittiler." mısraları geldi aklıma. Iyi okumalar dilerim..🌺
Reklam
Perihan yorumladı.
Milliyetçilik ruhu edebiyata nüfuz ederse, edebiyat edebiyat olmaktan çıkar!
Sayfa 252 - AGORA KİTAPLIĞI
Perihan okurunun profil resmi
Ilginç bir bakış açısı... Türk edebiyatında çok örneği var. Ömer Seyfettin, Kemal Tahir bu bakımdan başarılı örnekler. Bizim edebiyatımız tarihimizle, kültürümüzle aynı hizada gittiği için belki de bunu görüyoruz.
Seda okurunun profil resmi
Ömer Seyfettin evet, milliyetçi olması sebebiyle, milliyetçilik ruhunu hemen hemen tüm metinlerine aksettirmiştir. Lakin Kemal Tahir'de bu görülmez, zira milliyetçi bir ideoloji içinde değildir, hiçbir zaman da girmemiştir. Osmanlı başta olmak üzere Türk tarihi konulu kitaplar yazmış olması hep bu ters algının sebebi. Kendisi Marksist bir dünya görüşüne sahip olan yurtsever ve ulusalcı bir yazardır. TDK her ne kadar kabul etmese de, milliyetçilik ile ulusalcılık arasında kıpkırmızı bir çizgi mevcuttur. Saygılar...