Günlerden bir gün karşılaşırsak; yürek soğumuş, hisler kaybolmuş, iki yabancı olmuşsak, bu ruhsuzluğa nasıl razı geldiğini anlat ikimize...
“Ahhh şu eskilerin NAİF DÜŞÜNCELERİ”
"Markette meyve seçerken en alttakilerini, görünmeyen diplerdekini almaya çalıştığımı farkettim. Bu alışkanlık bana kimden geçti diye yoklamama gerek bile kalmadı. Tabi ki babaannem💙 "Önlerde olanları alma, göz kalmıştır onlarda. Alan olur, almayan olur. Canı çekmiştir, hasta olduğu için yiyemiyordur" derdi. Hepsinin bakışından, dokunuşundan bir his kalmıştır. Bu hisler yiyeni mutlaka etkileyecektir. Bunun gelenekten gelen naif bir düşünce olduğunu kabul etmek gerek. Şimdi olayı meyvelere olan etkisinden, insanlara olanına çevirip düşünelim. Bazı insanların bakışı ve dokunuşu şifa gibi gelirken, bazılarının bir o kadar ağır ve rahatsız edicidir. Bunun nedeni belki imreniş, belki hasettir ki her şeyin maddi manevi karşılığı olduğunu da düşünürsek karşı tarafında imrendirme arzusunun olduğu ihtimallerden. Bu da tarafların imtihanı, egosuyla mücadelesi elbet. Bize düşen herkesin iyiliğini isteyen ve yaşadığı güzellikleri başkalarınında yaşamasını arzu eden, temiz kalplerin çoğalmasını temenni etmek. Allah iyilerden eylesin ve her daim iyilerle karşılaştırsın ! 🙏☺️✌️🖌
Alınmayan rızalar, kaybolup giden hisler, kırılan çocuk kalpler, yok sayılan fikirler, yoksun bırakılan haklar, söndürülen hayaller ve daha nicesi...
İnsanlığın insanların içinden kaybolduğu bu günlerde, tüm bu olaylara rağmen dayatmalarla büyüyen hayatlar için sessiz kalmayacak olan, ”yaşatmak için yaşamak” anlayışını benimseyen insanlar olduğunu bilmenin huzuru ve umudu var içimde. Susturulan seslerin çığlıklarıyla sağır edecek kadar umut var.
𝔈.𝔇.
