Seni doludizgin sevebilirim. Her hücrende ayrı bir veda bırakarak. Seni ölümün kıyısında yaşamaya mahkum bir sevdaya bırakabilirim. Yaşamı ölüme zindan eden karanlıklar bırakarak. Seni ruhundaki aşk ile azad edebilirim. Varlığının bir bütün halinde seni ezdiğini bilerek.Ben seni sevebilirim. Senin tutsaklığına esir olacağımı bilerek. Ben seni severim...Her şeyle seni.
Gönül yorgunluğu nedir bilir misin? Yaşadığını zannedersin ama ölüm hüküm sürer her hücrende..
İnsan bir kere sevdaya düştümü
Canına bir ateş düşer
Ve bitince..
Ateş yine düşer
Gecenin zifiri karanlığında duy beni!
Sabahın güneşinde gör beni!
Gündüzle gece arasında sev beni!
Ah, o yolların ziyan olmuş hali..
Dokunduğum her bir hücrende,
Tül teninin ötesinde
Canım acısından beter..
Kaybolduğum baharımın adı,
Üşüdüğüm kış aylarımın adı
Sahi senin adın neydi?
Can mı, Ateş mi?
Canım ateşinden beter..
Araftabirkadın - Özge&Can
Yıkımlarındaki sevdalarınla yeniden doğdun
Seni yanlış yazan kalemi tekrar tekrar kırdın
Senki aylarca her acıyı yüreğindeki yanlızlıklarla
Duraksamadan varoluşunun tüm tortularıyla
Hücrende..! bana duruşunla gülüşünle sevdirdin..
Adını o yüzden..
Eylem koydum senin....
Sen sevdanın devriminin
Enkazındaydın külünü yeniden
Gönül yorgunluğu nedir bilir misin? Yaşadığını zannedersin ama ölüm hüküm sürer her hücrende...
Ey ruhumun yoldaşı bedenim, aynaya bak
Eskiden beri ateş yurdundasın, sarısın
Tutuşan her hücrende bir bahar dirilecek
Sen ki, zaten toprağın yorgun hükümdarısın
Nurullah Genç
Rüveyda
Kendime Notlar
Yaşamın kendisi serüven, macerayı her hücrende hisset, bu akışın bir sel gibi seni sürüklemesine izin ver, biraz sakinleş ve nefes al. İşte yaşam serüveni budur, yaşamak böyle olur.
Umut
Loş ışıklar sessizleşince
Gönül perdesinde kurulan düşler, düşünce
Çekilen acılar nice hayatlarla ödenince
Umudu her hücrende hissedersin, bu gece eşsizliğinde..
Gün doğarken yatağına uzanan el benim
Saydığın günler, batırdığın güneşler benim
Boşluğa dalıp giden gözlerinin ürpertisi, boşluk benim
Tuttuğun nefes, boğazında ki yumru, yarım gülümsemen benim
Yürüdüğün yol, yolda ki durak, ardındaki gölgen benim
Geç değilim, erken değilim, şimdiyim
Ankara'da yaz akşamı, bahçende ki kelebeğim.
Hücrende ki duvar, duvarda ki resim, takviminin yaprağı benim
Kavuşmak ben,
Ben senim.
24.03.2023
öykü
Öyle uzaklarda aramamak lazım mutluluğu. Mutluluk, kafanın içinde, kalbinde, gülüşünde, parmak izinde, her hücrende.
Kolaydır aslında nokta koymak biten cümlelere,zor olan başlamaktır söze...
Kolaydır kendini kandırmak ...
Çünkü alışılmışlığı vardır yaşanılan sahteliklerin,zor olan bakabilmektir gerçeklere...
Kolaydır seni seviyorum demek!zor olan taşımaktır o sevgiyi hücrende...
Kolaydır ölmek çünkü hissizlik vardır sonunda...Zor olan yaşayabilmektir YALANSIZ,ONURLU ve ÖZGÜRCE...