h.d.
@huda_nur_demir
insanız,
belli ki yaşıyoruz,
çünkü acıyor canımız..
25 Aralık
13 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
kederin zorunlu olmaktan çıkarılıp seçmeli hale getirilmesini istiyoruz
Sayfa 83
yine kitaplara gömüleceksin, sayfalarında ikimize rastlama ihtimalinin peşinden giderek deli gibi kitap okuyacaksın
Sayfa 29
beklemekten usanınca, oturup mektubu kendisi yazdı
Sayfa 28
Okur Takip Önerileri
günleri işe yara bir biçimde biriktirebilmek için bir hikayeye ihtiyaç olduğuna karar verdi
Sayfa 5
neyin var?
merhamet ruhunu yitirdi..
neyin var?
acı sevinçten çok büyük..
neyin var?
yaşıyorum, neyim olsun daha..
Sayfa 49
her şey kötü biter
yoksa bitmezdi..
Sayfa 48
insan -dedi- ağaçlar, otlar, çiçekler gibi
her bahar yeniden başlasaydı sevmeye
ne güzel olurdu değil mi?
Sayfa 47
bunu da sen öğrettin biliyor musun
sevmek ölümden uzun sürüyormuş..
Sayfa 43
öyle bir güzelliğin var ki
önünden geçmediğin bahçeler çiçeklerini unutuyor
sular ışımıyor, kuşlar konacak dal bulamıyor
hiçbir pencereden ay ışığı girmiyor..
Sayfa 43
insan seni yaşadıktan sonra
ölüm de bir aşk ömür hanım..
Sayfa 41
şiir ve aşk..
aklını, kalbini, gövdesini
kendine karşı bile ayaklandıran
mucizesi insanın..
sonrası
bir uzun can çekişme..
Sayfa 40
bilip de bilmemenin gönül yorgunluğu..
Sayfa 34
şiir bizim eski yalnızlığımız. şiir bizim bütün zamanlardaki yalnızlığımız. şiir bizim en kalabalık yalnızlığımız. şiir bizim en verimli yalnızlığımız. şiir bizim en yaratıcı yalnızlığımız. şiir bizim en merhametli yalnızlığımız. biz yazmanın yalnızlığına dünyayı sevmek için gideriz. çırpına çırpına severiz kaderimizi..
Sayfa 33
yüz bin pişmanlıkla bir yalnızlık büyüttüm
yine bir insanla çiçeklendim korulandım..
Sayfa 29
ne olurdu kokunun da fotoğrafı olsaydı
sesin fotoğrafı, boşluğun fotoğrafı
parmak uçlarındaki karıncanın
ruhtaki üşümenin..
ölüm kimseyi bu kadar yalnız bırakmazdı..
Sayfa 22