Nûpelda
@humanolibre
12 okur puanı
Kasım 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Hem neden küçük bir gülümseme için
büyük espriler gerekli bize
Ve neden cinnet beşinci kattayken yakalar insanı
Ve bu mermer insanlar nasıl olur da
romatizmadan bahsederler?
Ovada ve dağda saklı bir mavi için düştümdü yola. Benim de yaban bir çığlığım vardı,
Çok zaman oldu, teslim ettim onu rüzgâra.
Yanlışları sormalı;
yoksa yanlışlar vuracak doğruları.
Anıları sormalı
ki onlar susmayı hiç bilmiyor.
Okur Takip Önerileri
Ve akşam, bir kez daha;
saçlarını topla ve dağıt sesini rüzgârlara!
Beni boğmaya yeltenen bütün suları boğdum; boğulmak şimdi çöl susuzluğunda.
İçindeki zayıf kan, dayanıksız dil,
olmamış hal
gümüş bir zirvede eriyor.
Taş yarılıyor bir çiçek için, yol veriyor.
Kısacık konuşuyor çiçek; "Dünya" diyor
"gördüm, benimle tamamlanıyor"
Yeryüzü karşısında konuşmak ne zor!
Akşamüstleri taşıtların amansızca zırladığı bu kentte, geceler karanlık, çiçekçiler uzak, aşklar dağınık; beni anlamıyorsun
Sayfa 163Kitabı okudu
Rüzgâr
Ve kar
Kar... Yurdumda.
Bir dal daha kırılıyor rüzgarda
O dali yeşertebilir miyiz Feride,
Baharda?
Sayfa 147Kitabı okudu
Feride
Sen bu kadar akıllının içinde nasıl,
Nasıl delisin böyle?
Seni daha önce öpmüş olmalıyım. Yoksa nasıl bulurum yüzünde gülen ağzının yerini.
Sayfa 122Kitabı okudu
Ve nihayet ikimiz
Kaçtığımız aşkların toplamıyız
Sayfa 119Kitabı okudu
Birinin balkonunda uzun uzun durmasını ciddiye almalısın. Evlere sığmayan her bir kişinin sözcükleri yayvandır
Sayfa 108Kitabı okudu
Her aşk büyütür seni, hele bu ilk aşkınsa.
Sayfa 109Kitabı okudu
Hepimiz diyor, ne çok öldük!
Sayfa 97Kitabı okudu