Zülfü Livaneli'nin okuduğum en saçma kitaplarından birisiydi.. Yazar tüm kitaplarında bir sosyal mesaj verme yoluna gidiyor ya da ülkenin geçirdiği bir döneme atıfta bulunuyor ama bu kitapta hepsinin birleşimi gibi birşey olmuş.. Töre ile başladık, Pkk ile devam ettik, köy boşaltmalarına değindik, hatta yanlışlıkla(?) askerler tarafından öldürülen çocuklara değindik, sonra kendini şeyh sanan sapıklara değindik , ordan çıktık istanbul ve gecekondulaşma sorununa değindik, yetmedi Hizbullah'ı da aradan çıkardık, o da yetmedi başörtüsü sorununa da dem vurduk... kitabı okurken bir ara acaba son dönemlerde yazılsaydı Fetö den de bahsedermiydi diye düşünmedim değil... Işid den "Huzursuzluk " kitabında bahsettiği için onu teğet geçiyorum tabi...
