Siz burada herkesi atalarına göre değerlendiriyor ve bir de insanlardan daha iyi olduğunuzu savunuyorsunuz; ama insanlar bile önyargı duvarını çatlatalı asırlar oluyor. Biz kimseye babası kötü diye oyuna almamazlık etmedik.
"Anne, senin de yüzünde kırışıklık var!"
Bu sözüm karşısında annem gülümsedi ve bunun üzerine yüzündeki kırışıklık upuzun uzadı. Yavaşça yaşlanıp giden annemi kafamda şöyle bir canlandırmaya çalıştım ama nafileydi. Çünkü bu inanması zor bir işti.
"Annenin artık yaşlanmaktan başka bir işi kalmadı."
Bu şekilde konuşan annemin yüzündeki o gülümseyişten nedense bir eser kalmamıştı. Annem, ifadesiz bir yüzle uzaklara dalgınca bakıp durdu ve gözlerini sımsıkı yumdu. Aklımdan neler geçmişti kim bilir? Acaba yaşlanarak saçlarına aklar düşmüş bir kocakarı oluşunu mu hayal etmişti?
Ne var ki annem yanılmıştı. Çünkü anneme yaşlanma fırsatı gibi bir şey tanınmamıştı