'Okurken nefsin rahatsız olacağı bir eser..'
İbn Atâullah el-İskenderî’nin 
Hikem-i Ataiyye Şerhi gibi muazzam eserinden sonra çok sevdiğim ikinci eseridir.
Eser ismini; Şâzeli tarikatından olan dervişlere "Allah'ın Gelinleri" unvanından alıyor. Bu tabiri ilk kullanan ise Bâyezid-i Bistâmi hazretleridir ve şöyle der: "Veliler Allah'ın Gelinleridir."
Bu ifade, daha sonra tasavvufta hayli yaygınlaşmıştır.
Eser her ne kadar 108 sayfadan oluşsa da muhtefası açısından çok daha uzun ve kapsamlıdır. Konusu itibariyle bir kul olarak nefsimizle nasıl mücade edebiliriz? Sorusunu çeşitli bablarda ele almış, cevaplar vermiş ve her babını da ayetler ve şiirlerle desteklenmiştir. Bu da eseri daha da güzelleştiren hususlardan biri olmuştur. Öte yandan eseri okuyup bitirdiğinizde eserin normal bir tasavvuf klasiğinden çok, adeta bir nasihatnâme ve şifanâme olarak kalplere direk hitap ettiğini göreceksiniz. Üstelik eser sanki sizi karşınıza alıpta size öğüt verircesine bir üslûpla yazıldığı için Atâullah el-İskenderî'nin nasıl güzel bir öğretici olduğunu da idrak edeceksiniz. Nefsin aldırışlarından ve aldatmalarından kurtulmak ya da nefisle başa çıkmak için yollar arayan her kıymetli okura tavsiyemdir…
