İbn-i Abbas (r.a.) Peygamber'in (s.a.v.) şöyle buyurduğunu rivayet eder:
"Kim, eceli gelmeyen bir hastayı ziyaret eder de o hastaya yedi defa:
'Büyük arşın Rabbi olan yüce Allah'tan ona şifa vermesini dilerim.' diye dua ederse Allah o kimseyi kesinlikle o hastalıktan afiyete kavuşturur.' "
Ebu Davud, 3106
Bazen başına gelen belâlar Allah’ın senin şikâyetlerini işitmesi içindir. Allah, seni kendisine yalvarırken görmeyi sever..
İbn-i Kayyim (rahmatullâhi aleyh) dedi ki:
“Allah kulunun şikayetlerini, yalvarmasını ve duâsını duymak için de kulunu imtihân eder.”
Cilt, 3, s.187
Sayfa 487
İbn-i Kayyim (حمـہ اللـہ تعالـﮯ) şöyle demiştir:
Bu Şiiler, Ademoğulları için bir utanç haline geldi ve aklı başında her insan tarafından alay konusu oldu.
Sayfa 152
İbn Kayyim (رحمه اللَّـه) şöyle demiştir:
Kim insanların en güçlüsü olmayı seviyorsa, Allah'a güvensin.
Sayfa 364
SubhanAllah...
İbn Kayyım رحمه الله der ki;
Ruh, musibetlere uğramadan asla arınamaz.
İçindeki tüm adi metalleri çıkarmadan asla saf olamayacak olan altın gibidir…
İbn Kayyim (rahîmehullâh) şöyle demiştir:
"İslâm; Allâh'ı birlemek, sadece O'na ibâdet etmek, O'na hiçbir şeyi ortak koşmamak, Allâh'a ve Rasûlü'ne îmân etmek, Rasûl'ün getirdiklerinde ona tâbi olmaktır. Kul bunu yapmadığı sürece Müslüman olamaz. Eğer inatçı (yani bilerek inkâr eden) ve zorba bir kâfir değilse de en azından câhil bir kâfirdir."
Sayfa 411
İbn Kayyim (rahîmehullâh), Allâh ismi şerîfi hakkında şöyle demiştir:
"Allâh ismi, Allâh'u Teâlâ'nın mabûd ve ilâh edinildiğini gösterir. Çünkü tüm yaratıklar sevgi ve yüceltme ile ihtiyaç ve sıkıntılarında O'na yönelerek, sadece O'nun ilâhlığını kabullenmişlerdir. Bu, Allâh'ın rab oluşunun ve merhametinin, mülk ve hamdinin kemâlini içerir. İlâh, rab, rahmân ve mülkün yegâne sâhibi olmasını gerektirir. Aynı zamanda bu, tüm kemâl sıfatlarını da gerekli kılar.
Bu isim korku anında söylense, kulun korkusu yok olur, sıkıntı anında söylense, Allâh'u Teâlâ kulunun sıkıntısını giderir. Bir tasa, keder ve endişe anında söylendiğinde, Allâh'u Teâlâ kulundan keder, tasa ve endişeyi giderir. Kul sıkıntıda iken 'Allâh' dese, Allâh onu bolluğa eriştirir. Zayıf ve güçsüz biri bu ismi söylese, Allâh'u Teâlâ ona güç ve kuvvet kazandırır. Yenik düşmüş biri söylese, Allâh'u Teâlâ kendisine yardım eder ve onu destekler. Başı sıkışmış biri O'nu çağırsa, Allâh'u Teâlâ sıkıntısını önler. Kovulan ve yerilen ancak O'na sığınır."
Sayfa 56
İbn Abbas (r.a.) Peygamber'in (s.a.v.) iki secde arasında şöyle dediğini nakletmiştir:
Allahümmagfirlî verhamnî vehdinî ve âfinî verfa’nî vecburnî verzuknî (Allah'ım! Beni affet, bana merhamet eyle, bana hidayet et, bana afiyet ver, beni rızıklandır.)
Alimler eskiden sünnetin itibarına, yerine ve dindeki kaynak değerine ilişkin sözler sarf etmiş, buna karşı şüphe ortaya atanlara cevaplar vermiştir. Bununla beraber konuya dair yazdıkları kitaplarının farklı yerlerinde dağınık haldedir ve müstakil bir kitap yazılmamıştır. İşte bu kitaplardan bazıları:
- er-Risale, İmam Şafiî
Cimâu'l-ilm, İmam Şafii
İhtilafu'l-Hadis, İmam Şafii
el-Cerhu ve't -Ta'dil kitabının mukaddimesi, İbn Ebi Hatim
- Te'vilü Muhtelifi'l-Hadis, İbn Kuteybe
Şerhu Müşkili'l-Asår, Tahâvi
Camiu Beyâni'l-İlm ve Fadlihi, İbn Abdilber
el-Ihkâm fi Usûli'l-Ahkâm, İbn Hazm
el-Kifâye, Hatib el-Bağdâdî
el-Fakih ve'l-Mütefakkih, Hatîb el-Bağdâdî
es-Savā'iku'l-Mürsele ale'l-Cehmiyye ve'l-Mu'attıla, İbn Kayyım el-Cevziyye
- İ' lâmü'l-Muvakkı în an Rabbi'l-'Alemîn, İbn Kayyım el-Cevziyye
Sayfa 145Kitabı okudu
İmâm İbn Kayyim (rahîmehullâh) Allâh ismi şerîfi hakkında şöyle demiştir:
"Allâh ismi, Allâh'u Teâlâ'nın mabûd ve ilâh edinildiğini gösterir. Çünkü tüm yaratıklar sevgi ve yüceltme ile ihtiyaç ve sıkıntılarında O'na yönelerek, sadece O'nun ilâhlığını kabullenmişlerdir. Bu, Allâh'ın rab oluşunun ve merhametinin, mülk ve hamdinin kemâlini içerir. İlâh, rab, rahmân ve mülkün yegâne sâhibi olmasını gerektirir. Aynı zamanda bu, tüm kemâl sıfatlarını da gerekli kılar.
Bu isim korku anında söylense, kulun korkusu yok olur, sıkıntı anında söylense, Allâh'u Teâlâ kulunun sıkıntısını giderir. Bir tasa, keder ve endişe anında söylendiğinde, Allâh'u Teâlâ kulundan keder, tasa ve endişeyi giderir. Kul sıkıntıda iken 'Allâh' dese, Allâh onu bolluğa eriştirir. Zayıf ve güçsüz biri bu ismi söylese, Allâh'u Teâlâ ona güç ve kuvvet kazandırır. Yenik düşmüş biri söylese, Allâh'u Teâlâ kendisine yardım eder ve onu destekler. Başı sıkışmış biri O'nu çağırsa, Allâh'u Teâlâ sıkıntısını önler. Kovulan ve yerilen ancak O'na sığınır."
Sayfa 56
Şeyhu'l İslam İbn-i Teymiyye:
"Mahpus olan kişi, kalbi Rabbinden mahpus olan kişidir. Esir ise hevasının esiri olmuş kişidir."
İbn Kayyım رحمه الله:
- Kim Allah'ın kendi kötülüğüne iyilikle karşılık vermesini isterse, insanların kendisine yaptığı kötülüğe iyilikle karşılık versin…
İbn-i Kayyim (rahimehullah) dedi ki:
"Kim hamd etmeye devam ederse hayırlar onun peşinden gider.
Ve kimde İstiğfar'a devam ederse ona kapalı olan şeyler açılır."
İmâm İbn Kayyim rahîmehullâh şöyle demiştir:
"İslâm; Allâh'ı birlemek, sadece O'na ibâdet etmek, O'na hiçbir şeyi ortak koşmamak, Allâh'a ve Rasûlü'ne îmân etmek, Rasûl'ün getirdiklerinde ona tâbi olmaktır. Kul bunu yapmadığı sürece Müslüman olamaz. Eğer inatçı (yani bilerek inkâr eden) ve zorba bir kâfir değilse de en azından câhil bir kâfirdir."
Sayfa 411
İbn Kayyım رحمه الله der ki;
Nefsin tıpkı düşmanın gibidir, seni ciddi bulduğunda itaat eder, zayıflık gördüğünde seni esir alır…