"Allahaısmarladık" Çanakkale Savaşı'nda bir askerin yazdığı günlük...
Bu eseri ilk Oğuzhan Saygılı hocamın "Kitaplarla Söyleşi 2" inceleme kitabında görmüştüm. O gün eklemiştim listeme okumak şimdiye nasipmiş.
Günlüğün başına şehit Teğmen İbrahim Naci'nin yazdığı not çok etkiledi beni, hani öyle ki başka hiçbir şey yazmasa bu not yeterdi sanki..."Neymiş bu not?" derseniz, İbrahim Naci ailesinin adresini yazıp altına "Bu defter kimin eline geçerse bir şehit hürmetine yukarıdaki adrese göndersin..." diye not düşmüş. (Ulaştırandan Allah razı olsun.) Yirmin dokuz gün boyunca fırsat buldukça notlar düşürmüş defterine. Şehit olduktan sonra komutanı Bedri Efendi devam etmiş günlüğe, o da şehit olunca son imzayı "İmam Mustafa Memduh ve Kâtip M. Atıf" atmış.
Yediği yemeklerden, umutlarına, yarım kalmış sevdalarına kadar her aklından geçeni yazmış. Korkularından da bahsetmiş, yoklamış kendini "ölümden korkuyor muyum?" diye. Hayır ölüm değilmiş onları korkutan düşmana kurşun sıkmadan yitip gitmekmiş meçhullere... Bir de unutulmak, kim korkmaz ki unutulmaktan...
İbrahim Naci bu deftere "Harb-i Umûmi Hâtırâtı ve Gelibolu Muharebâtı Hâtırâtı" isimlerini vermeyi düşünmüş. Yirmi dokuzuncu gün sanki şehit olacağını hissetmiş gibi "Allahaısmarladık" diyerek bitirmiş cümlesini. Kitabı hazırlayan Seyit Ahmet Sılay bu ismin uygun olacağını düşünmüş.
Emeği geçen, bizlere ulaşmasına vesile olan herkesten Allah razı olsun...
Kitap Şuuru
Ortaokul son sıralarında 
Bedenleri Küçük Yürekleri Büyüktü kitabını okumuştum. Orada içime dokunan bir sahneyi anımsadım bu kitabı okurken.
Ekmek yapmak için un bulamayınca, acı zerdali çekirdeğini ezip onun tozu ile ekmek yapıyorlardı. Küçük çocuklar da o acı ekmeğe küçük bünyeleri dayanamayıp zehirli etkide bulunup ölüyorlardı.
Bu kitapta da benzer sahneleri görmek pek