Sen de bir yerde bütün kadınlar gibisin. Durmadan, usanmadan arıyor, fakat ne aradığını bilmiyorsun, bilmeyeceksin de. Bulabildiklerin seni kandırmayacak, doyurmayacak. Daima mevcut olmayanı özleyecek, mümkün olmayanı arayacaksın. Beni aramadan buldun, baksana onun için varım. Arasan beni bulamazdın ki! Şimdi sana ellerin kadar, kirpiklerin kadar
Erkek ve kadın hayat boyu bir bütün olarak yürüdüler, bir elmanın iki yarısı gibi.Aldatılan kadın, aldatanın da bir kadın olduğu gerçeğini hep ıskaladı.Erkeklerden yakınan her kadın, o erkeği de bir kadının “kundakladığını” unutmamalıydı.
Bir ölü gelecek evine yarın
Gözlerinde yarım kalmış arzular
Dalıp hayaline hatıraların
Duracak kapında sabaha kadar
Duyunca kapının çalındığını
Korkulu gözlerle dışarı bakma
Bütün odaların yak ışığını
Bir benim kaldığım odayı yakma
Siyahlar giyinde pencereye çık!
Aç kapıyı korkma yabancı değil
Bir ölü ki yaşıyor gözleri açık
Ölümü seni sevmekten acı değil
Aradı bu ölü hayatı sende
Öldü artık sevsende sevmesende.