“Yanına bir sopa alsan iyi edersin,” dedim.
Başını iki yana sallayıp bakışlarını ıssızlığa çevirdi.
Ama yola koyulmadan bir an duraksadı, dönüp çekingence bana baktı.”Au revoir,” dedi.
Birden yüreğime tuhaf bir hüzün çöktü. Birbirimizi ne kadar incittiğimiz, özellikle de benim onu ne kadar kırdığım aklıma geldi. “Tüh be!” diye geçirdim içimden. Böyle olmamalıydı.
Sayfa 157 - Cavor ile Bedford’un vedası.(Bedford anlatıyor.)