"Merhamet! Merhamet! Belki de beni affedecekler. Kral bana kızgın değil. Gidip avukatımı çağırın! Kürek mahkûmu olmak istiyorum. Beş ya da yirmi yıl, yahut omzumu kızgın demirle dağlayıp ömür boyu küreğe mahkûm etsinler. Ama hayatımı bağışlasınlar!
Bir kürek mahkûmu yürür, gider, gelir, güneşi görmeye devam eder."
Sayfa 49Kitabı okudu
"Tamam dedim, altmış altı frankla onurlu bir insan olmayı istiyordum; yırtık pırtık giysilerimin altında bir rahip cübbesinin altındakinden daha güzel duygular vardı. Ama lanet olsun o kimlik belgesine! Sarıydı ve üzerinde serbest bırakılmış kürek mahkûmu yazıyordu, o kâğıdı geçtiğim her yerde göstermem ve zorunlu ikâmetgâhımdaki belediye başkanına onaylatmam gerekiyordu. Ne güzel bir tavsiye mektubu! Bir kürek mahkûmu! İnsanları ürkütüyordum, küçük çocuklar benden kaçıyor, herkes yüzüme kapısını kapıyor, kimse bana iş vermiyordu. "
Sayfa 43Kitabı okudu
“Bu sabah tam bir idam mahkûmu gibiydim...”
"İdam mahkûmu!
Tamam,neden olmasın? İnsanların,içinde işe yarayan tek şeyin şu cümle olduğu bir kitap okuduğumu hatırlıyorum, insanların hepsi belirsiz bir süre için ertelenen ölüm cezasına mahkûmdurlar. O halde durumumda nasıl bir değişiklik oldu ki ?"
Sayfa 7 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu
"İdam mahkûmu!”
Beş haftadan beri bu düşünceyle baş başayım, onunla yaşıyorum; ürkütüyor varlığı beni, ağırlığı altında eziliyorum!
