Çocukluğumla buluşmam gerek. Bütün üzüntülerime yolculuk yapmanın zamanı artık. Neden kırgın olduğunu, kimlere savaş açtığını sormam gerek. Tam gözlerinin içine bakıp; "Lütfen, kavgalarına, kırgınlıklarına son ver!" demem gerek.
Huzura ihtiyacım var. "Kapat geçmişin soğuk rüzgarlarını düşüncelerimin odalarına estiren kapısını da, sussun benii bana hasret bırakan sesler," demem gerek.
Zamanda yolculuk yapmak için rüyalarımla anlaşmam gerek.
Boş zamanlarımda ne yaparım? Uyurum. Ne aptalım! Ama ihtiyacım olmayan bir uyuma eyleminden daha yararlı bir şeyler yapabilirim; oturup bir şeyler yazmak gibi.
Belki de tükenmişimdir. Bir şeyler yapacak, bir şeyler için uğraşacak çabayı kendimde bulamıyorumdur. Benim de emek vermeden güzel giden şeylere ihtiyacım vardır. Hep ben yorulmak istemiyorumdur. İnancımı yeniden kazanmaya ihtiyacım vardır. Beni bana geri vermek istiyorumdur.